OBJAWIENIE ROZDZIAŁ 6. BARANEK OTWORZYŁ PIECZĘĆ.
KSIĘGA OBJAWIENIA ROZDZIAŁ 6. BARANEK OTWORZYŁ PIECZĘĆ.
Opublikowano 2023, 06, 20.
Jan mówi, „zobaczyłem,” ujrzał on poprzez dane mu wizje, proces zdejmowania siedmiu pieczęci ze zwoju, który przekazuje nam szereg wiadomości dotyczących przede wszystkim dni ostatecznych tego świata, proces otwierania pieczęci odsłania zarys poszczególnych elementów Bożego planu zbawienia człowieka. Rozpoczynają się czasy końca i nadchodzi Wielki Dzień Pański; Obj 1:10. I oto Baranek zaczyna otwierać kolejno pieczęcie zwoju, każde zdjęcie kolejnej pieczęci umożliwia odczytanie następnego fragmentu tego zwoju. Otwarciu każdej pieczęci towarzyszą wielkie znaki, oraz wielkie plagi i klęski spadające na ludy i narody, które nie oddają należnej czci Bogu i Barankowi; Obj 6:1, (EdśP), „Zobaczyłem, że Baranek otworzył jedną z siedmiu pieczęci i usłyszałem jedną z czterech istot żywych mówiącą głosem podobnym do huku gromu: "Przyjdź!.” Kiedy Jan mówi „zobaczyłem” znaczy to, że on rzeczywiście to widział i jest wiarygodnym świadkiem tych wydarzeń; Łuk 9:27. Cztery stworzenia są symbolicznymi przedstawicielami całego stworzenia służącego Bogu, liczba cztery wskazuje, że istoty te rozciągają swój wpływ na całą zamieszkaną ziemię, oraz że pośredniczą oni pomiędzy Bogiem a światem materialnym. Prorok Ezechiel nazywa je Cherubinami; Eze 10:16, a prorok Izajasz Serafinami; Iza 6:2. Obecność Serafinów przedstawia przybycie Boga Jahwe do świątyni; Iza 6:1. Każda z tych istot ma inne oblicze, jednak ich oblicza nie przedstawiają cech jakie one same mają, ale raczej charakter wydarzeń jakie inspirują. Pierwsze stworzenie ma oblicze podobne do lwa, oznacza on odwagę, waleczność, zwycięzcę; Obj 4:7, 2 Sam 17:10, Prz 28:1, i mówi głosem jak grom, to głos donośny, potężny; Obj 10:3, Obj 14:2, Obj 19:6, głos jakby sam Bóg przemawiał; Ps 29:3, Ps 81:7,(8), Eze 10:5. Cały obraz przedstawia Boga Jahwe który zstępuje aby pomścić nieprawość mieszkańców ziemi i przelaną krew, zasiada na tronie i przystępuje do działania; Iza 26:21. Dlatego Bóg przekazuje zwój opieczętowany siedmioma pieczęciami Barankowi, jedynemu który jest godzien aby otwierać pieczęcie zwoju. Kiedy Baranek otwiera pieczęcie, wówczas Jan widzi w wizji sceny dotyczące nadchodzącej przyszłości ziemi i ludzkości. W opisach wydarzeń następujących po otwarciu pieczęci, dosłownie podane mamy słowo; „ziemia,” co wyraźnie świadczy o tym, że wydarzenia dziać się będą na ziemi; Obj 6:4,8,10,12,13,15. Siedem pieczęci oznacza siedem etapów Sądu Bożego, zdjęcie każdej pieczęci z osobna, daje zrozumienie pewnej części treści księgi, która wcześniej była utajniona. Wiadomości które wcześniej były zapieczętowane, teraz jawią się Janowi w postaci kolejno wyjeżdżających jeźdźców. Wyruszenie tych jeźdźców, oznacza rozpoczęcie się czasów ostatecznych i wydarzeń ściśle związanych z czasem wyznaczonym; Ps 102:13,14,(14,15). Bóg Jahwe w czasach ostatecznych pozwala nam rozważać ze zrozumieniem wydarzenia dni ostatecznych, i zrozumieć urzeczywistnienie zamysłu swego serca; Jer 23:20. Nadchodzi czas, kiedy Bóg będzie sądził narody w prawości; Ps 96:13, Dzie 17:31, dla prawych będzie to dzień radości, dzień wybawienia Syjonu, duchowego ludu Bożego, oraz odbudowy duchowego domu Bożego; Ps 97:1, Ps 69:33-36. W zwoju jest gotowy scenariusz na doprowadzenie tego szatańskiego świata do unicestwienia, natomiast na gruzach tego starego świata powstanie nowy, trwały, Boży. Ten scenariusz jest zaszyfrowany w postaci znaków i symboli, w postaci wymownych jeźdźców, ale wraz z wyruszeniem pierwszego jeźdźca, będzie on realizowany i otwierany przed naszymi oczami tak, że w końcu stanie się całkiem zrozumiały. Oto przybywają siły powołane przez Boga, wykonujące Jego sądy i dzieje się to szybko, ponieważ konie oznaczają szybkie działanie. Tak i w wizjach Jana, dzieje świata w dniach ostatecznych mkną do finału jakby w tempie galopujących koni. U proroka Zachariasza, silne, rwące się do biegu konie, to cztery duchy, szybcy posłańcy Boga, które mają za zadanie dokonać inspekcji ziemi przed unicestwieniem Babilonu i uwolnieniem ludu Bożego; Zach 1:8-11, Zach 6:1-7. Kiedy Baranek otwiera pierwszą z siedmiu pieczęci, jedno z żywych stworzeń mówi; „Przyjdź.” Istota ta przyzywa pierwszego jeźdźca.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pierwszy jeździec pojawia się na białym koniu, to zwycięzca, wojownik który celnie strzela do swoich nieprzyjaciół z łuku; Obj 6:2, „I oto ujrzałem białego konia, a na nim jeźdźca trzymającego łuk. Gdy dano mu wieniec, wyruszył zwycięski, by dalej zwyciężać.” Biały kolor oznacza czystość, świętość, pochodzenie od Boga, biały koń oznacza szybkość działania posłańca Bożego, przykładem może być Chrystus który także dosiada białego konia, oraz Jego wojska niebiańskie, jednak Chrystus przybywa później niż pierwszy jeździec; Obj 19:11,14. Niektórzy jednak twierdzą, że jest nim Jezus, ale skoro Jezus zajmuje się otwieraniem pieczęci, to czy może być pierwszym jeźdźcem na białym koniu? Raczej niemożliwe. Byłoby dziwaczne, gdyby Jezus otworzył pierwszą pieczęć, a oto ukazałby się jeździec na białym koniu, którym miałby być sam Jezus niosący wieści zagłady i zniszczenia dla ziemi, Bóg ma wielu sług i jeźdźców których posyła. Jeździec który ma za zadanie jedynie zapowiedzieć nadejście doniosłych wydarzeń wielkiego dnia Jahwe, nie musi być Jezusem, ale jest zwiastunem przestróg i prawd biblijnych dotyczących sądu. Pierwszym, który przygotowuje drogę jest Eliasz; Iza 40:3, Mal 4:5,6,(3:23,24), on oczyści drogę przed Bogiem i przed Barankiem, Mal 3:1, i odnowi wszystko, naprawi to, co zostało zniszczone przez odstępstwo; Mat 17:10,11, Dzie 3:21. Nie chodzi o zmartwychwstałego Eliasza, lecz o kogoś podobnego do Jana, który przybył i działał w duchu Eliasza; Łuk 1:17. On jest owym duchem prawdy zapowiedzianym przez Pana Jezusa; Jan 16:12-14, który w dniach końca mówi do zborów; Obj 2:7,11,17. W dniach ostatecznych duch i Oblubienica, czyli ci którzy usłyszą i zgromadzą się aby w tym duchu wielbić Boga, będą bezustannie mówić do ludów i narodów „Przyjdź!” Obj 22:17. Eliasz śmiało i odważnie występował przeciwko fałszywemu kultowi za czasów króla Achaba który zbudował wiele ołtarzy bałwanom i czynił wiele zła; 1 Król 16:30-33. To Eliasz dzięki działaniu Jahwe, zwyciężył proroków Baala na górze Karmel pomimo ich wielkiej przewagi liczebnej; 1 Król 18:19-40, Jahwe jeszcze raz doprowadzi do podobnych wydarzeń, do unicestwienia fałszywych, bałwochwalczych kultów dzisiejszego świata; Amos 1:2. Pierwszy jeździec jest obrazem tego, który poprzedza wielkie wydarzenia na ziemi, jeżeli Jezus miałby być jednym z czterech jeźdźców, a pozostałymi są Wojna, Głód i Śmierć, to ustawianie Jezusa w takim towarzystwie nie tylko nie było by dla Niego korzystne, ale i nie było by zgodne z prawdą, ponieważ Jezus jest mającym klucze śmierci i Hadesu, a nie wprowadzającym na świat Śmierć i Hades; Obj 1:18. Koń jest symbolem wojny, szybkości, walki i męstwa; Prz 21:31, Hio 39:25. Łucznik na koniu działa szybko, to groźny przeciwnik, potrafi wystrzelić wiele strzał w ciągu jednej minuty, zadaje bolesne rany wrogom i działa skutecznie trafiając przeciwników prosto w serce strzałami Słowa Bożego, które może być śmiercionośną bronią, strzały jego oznaczają ostre słowa prawdy rażące na odległość; Iza 49:2. Jego celne strzały to dopiero zapowiedź wysłania przez Boga kolejnych jeźdźców. Słudzy Jahwe często posługiwali się łukiem; 2 Król 9:24. Łuk to symbol szybkiego i skutecznego działania, dlatego w ręku Boga, jest on symbolem przybycia Boga na sąd; Hab 3:8-13, szybkiego wymierzania kary tym, którzy nie chcą zawrócić; Ps 7:12,(13), Lam 2:4. Jeździec jest tylko narzędziem w ręku Boga, wysyłającym strzały ostrzeżenia przed prawdziwymi strzałami Boga; Ez 5:16, 5 Moj 32:23,24, bo wojnę, będzie toczył Bóg; Eze 21:3-5, (8-11), Zach 14:3. Skoro jeździec wyjeżdża na świat, to kto może być jego wrogiem? To ludy i narody świata są tymi, do których strzela z łuku, został wysłany w określonym celu, aby zwyciężać i żeby dopełnić swego zwycięstwa; 1 Jan 5:4,5, Obj 2:11, Obj 12:11. Jako zwycięzca, otrzymuje koronę na głowę, (stefanos) jest to termin, który można trafniej przetłumaczyć jako; (wieniec), którym ozdabiano głowy zwycięzców na igrzyskach; Jak 1:12, Obj 2:10, 1 Pio 5:4. Natomiast na głowie powracającego na ziemię Jezusa znajduje się korona nazwana; (diademy), oznacza ono nakrycie głowy króla; Obj 19:12. Niektórzy rzekomi nauczyciele Słowa Bożego okropnie szkalują pierwszego jeźdźca, nie mając ku temu żadnych biblijnych argumentów, jednak przy pomocy kreatywnej interpretacji Biblii tworzą z niego imitację sługi Bożego, prowokatora i najeźdźcę który wznieca wojnę. Zapowiadanie nadchodzących klęsk wielkiego ucisku od Boga, nie świadczy że to zapowiadający przynosi te klęski, że jest ich sprawcą, a jest jedynie zapowiadającym je, wręcz ostrzegającym. Ten jeździec toruje drogę wydarzeniom jakie z woli Boga mają nastąpić wkrótce; Obj 22:6, niesie ostrzeżenia przed nadciągającymi wydarzeniami wielkiego dnia Jahwe, przed kolejnymi jeźdźcami, aby wielu ludzi biorących sobie te słowa głęboko do serca, mogło także zwyciężać; Obj 12:11. Pierwszy jeździec, to wyruszenie prawdy Bożej w świat po wiekach zabobonu i średniowiecznej ciemnoty, rzucenie prawdziwego światła na wydarzenia nadchodzącego wielkiego dnia Jahwe. Zwycięstwo pierwszego jeźdźca nie przynosi cierpień, gdyby tylko ludzie zechcieli go posłuchać, nie było by potrzeby otwierać następne pieczęcie. A to oznacza, że na świat nie spadłyby żadne bolesne doświadczenia. Jednak ludzie nie przyjmują tego co przynosi pierwszy jeździec, dlatego tuż za nim, wyruszają trzej kolejni, są to kary Boże, zbliżają się niezwykle dramatyczne wydarzenia dla ziemi. Baranek musi otwierać kolejne pieczęcie, aby poprzez bolesne doświadczenia pobudzić ludzkość do opamiętania się. Poprzez cierpienie ludzkość ma sobie uświadomić, kto jest Stwórcą świata, kto jest źródłem życia, prawdy, dobra. Te bolesne wydarzenia to wojny, głód, epidemie i śmierć, oraz kataklizmy. Świat przypomina marnotrawnego syna z przypowieści Jezusa; Łuk 15:11-24, który porzucił swego ojca. Wyruszył zaznać rozkoszy tego świata, rozrywek, szybko zapomniał o miłującym go ojcu, dopóki nie przyszło na niego bolesne doświadczenie. Z powodu swej rozrzutności i klęski głodu, zaczął cierpieć niedostatek, dopiero w tym utrapieniu, zaczął się zastanawiać nad sensem swego życia, i wówczas przypomniał sobie ojca. Gdyby nie cierpienie, jego umysł nadal bujał by w obłokach i delektował się rozkoszami świeckiego życia. Podobnie będzie z dużą częścią ludzkości, zgodnie z trafnym przysłowiem, że „jak trwoga to do Boga,” Obj 11:13, Iza 26:16. Wielu ludzi opamięta się i wróci do Ojca niebieskiego, kiedy dotkną ich wydarzenia wielkiego dnia Jahwe; Heb 12:5,6, Oze 5:15.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pierwszy jeździec ze swymi obwieszczeniami, to dopiero zapowiedź tego co ma nadejść, ponieważ Jahwe zawsze daje znać o tym, co zamierza uczynić; Iza 42:9, Jer 1:14. Kiedy Jezus otworzył drugą pieczęć, druga istota żywa wezwała kolejnego jeźdźca, drugie żywe stworzenie podobne jest do młodego byka; Obj 4:7, byk jest symbolem siły i mocy; Prz 14:4. Wówczas zostaje wezwany kolejny jeździec którego działanie będzie się charakteryzować wielką siłą i mocą; Obj 6:3,4, „Gdy Baranek otworzył drugą pieczęć, usłyszałem drugą istotę żywą, która powiedziała: "Przyjdź!. (4) I wyszedł drugi koń - gniady. Jego jeźdźcowi pozwolono odebrać ziemi pokój, żeby ludzie się wzajemnie pozabijali. Dano mu więc wielki miecz.” Wielu ludzi nie ma dobrej woli i nie chce przyjąć przestróg Słowa Bożego, a nawet je zwalcza; Oze 12:10,(11), toteż tuż za pierwszym jeźdźcem na białym koniu, wyruszają kolejni jeźdźcy, kary Boże, Wojna, Głód i Śmierć. Kolejny koń, jaskrawo czerwony, ognisty, jest symbolem pożogi wojennej i zniszczenia, jego kolor jest obrazem ognia i krwi. Siedzącemu na koniu pozwolono odebrać ziemi pokój, nie jest literalnym jeźdźcem, ale duchem wojny przedstawionym symbolicznie na koniu i z wielkim mieczem. W czasach końca mają się toczyć wojny; Łuk 21:10, ziemia będzie opanowana duchem wojny, nienawiści i zabijania. Słowo „dano, pozwolono,” oznacza że Bóg dozwolił na taki stan rzeczy. Wielki miecz, oznacza ogromne możliwości zabijania, skuteczną i nowoczesną broń która umożliwia szerzenie zagłady na skalę niespotykaną, co szybko doprowadzi do ogromnego natężenia wojny na wielką skalę i liczby ofiar niespotykanej dotąd. Wielki miecz to czołgi, samoloty, drony, rakiety, okręty podwodne, lotniskowce, a może nawet bomby atomowe. Dokąd więc tak pędzi jeździec z wielkim mieczem? Niektórzy twierdzą że pędzi aby wywołać nuklearną pożogę. Czy Biblia mówi o wojnie atomowej? W Mat 24:22, czytamy; „Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony.” Można te słowa rozumieć, że gdyby te dni trwały jeszcze trochę dłużej, to w końcu nikt by nie ocalał, zginęli by wszyscy ludzie na ziemi i ziemia jaką znamy, ponieważ możliwości zabijania stały się dziś nieograniczone. Potwierdzają to również słowa; Iza 57:16, Oze 4:3. Jednak Bóg zamierza część ludzi pozostawić a doprowadzić do zniszczenia tych, którzy niszczą ziemię; Zach 13:8, Obj 11:18. Wojny jakie były do tej pory, to zaledwie przedsmak tego co nadchodzi, jeździec na gniadym koniu niesie spustoszenie, chaos i zagładę; Mat 24:6,7. Ludzie będą się wzajemnie zabijać, ponieważ w samych narodach powstają podziały społeczne, podziały klasowe, które doprowadzą do zerwania wszelkich więzi społecznych, szaleć będzie nienawiść, anarchia, chaos, sąsiad będzie walczył z sąsiadem a brat z bratem; Iza 19:2, Zach 14:13, Agg 2:22. Kończy się spokojne i dostatnie życie, szybko zmieniają się warunki życia, w tej sytuacji wielu ludzi zmienia swoje nastawienie do życia, ważne staje się samo życie, a nie życie wygodne i spokojne. Nie dajmy się wmanipulować w ich konflikty; Rzym 8:35. Dzisiaj świat ogarnął duch szybkich zbrojeń, wszyscy kupują duże ilości broni, nie sposób zawrócić świat z tej drogi zdążania do konfliktu. Coraz wyraźniej państwa dzielą się na bloki militarne, a stały wzrost potęgi militarnej wielu z nich, wiedzie prosto do wojny. Czy świat uzyska trwały pokój i bezpieczeństwo? Kiedy nadejdzie udręczenie, szukać będą pokoju, ale go nie będzie; Eze 7:25,26, a ich duchowni zwodzić ich będą; Jer 14:14,15, Jer 23:17. Kiedy już będą mieli nadzieję na trwały pokój i bezpieczeństwo, kiedy zaczną mówić, „oto pokój i bezpieczeństwo!” wtedy spadnie na nich nagła zagłada i nie ujdą; Jer 8:15, 1 Tes 5:3.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Oto nadchodzi jedno nieszczęście za drugim, pierwsze ledwie się rozwinęło, a już nadciąga kolejne, skończyły się lata spokoju, beztroski i radosnych dni spędzanych z bliskimi, bo oto Baranek otwiera kolejną pieczęć; Obj 6:5, „Gdy Baranek otworzył trzecią pieczęć, usłyszałem trzecią istotę żywą, która powiedziała: "Przyjdź!. I oto ujrzałem czarnego konia, a na nim jeźdźca trzymającego w ręku wagę.” Kiedy został odpieczętowany kolejny fragment zwoju, otrzymujemy nowe obrazy nadchodzących groźnych wydarzeń. Trzecia istota żywa która ma oblicze jakby człowieka; Obj 4:7, jest obrazem człowieka niedoskonałego, upartego, o twardym obliczu jak skała; Jer 5:3,12, Jer 19:15, wzywa kolejnego jeźdźca, a wtedy pojawia się koń maści czarnej, koń kary. Kolor czarny przedstawia brak pomyślnych perspektyw dla ludzkości, brak nadziei, jeździec trzyma w swej ręce wagę szalkową, jest ona symbolem dokładnego ważenia skromnych porcji żywności, czyli jest symbolem reglamentacji żywności, niedostatku i głodu; Eze 12:18, Lam 5:9,10. Odważanie i reglamentacja chleba było w czasach Izraela uważane za Bożą karę i przekleństwo; 3 Moj 26:25,26, 2 Król 25:3, Eze 4:16,17. Oto na szybkim koniu przybywa Głód, ten jeździec oznacza załamanie się systemu gospodarczego świata i do ogromnej inflacji. Podczas wielkiego kryzysu gospodarczego dochodzi do upadku rynku nieruchomości oraz do złej kondycji banków, drożeje transport, rosną ceny chleba cukru i oleju, oraz innych podstawowych produktów spożywczych, aż w końcu dochodzi do zamieszek. Podwyżki cen żywności będą nie rzędu dwudziestu procent, lecz dwustu procent, pięciuset procent i więcej, nie tylko żywność będzie drożeć, ale także paliwa, gaz, węgiel, czy energia elektryczna, co wywoła wiele napięć w społeczeństwach. Miecz, głód i zaraza to symbole kary Bożej, wymierzonej niewiernemu i nieposłusznemu rodzajowi ludzkiemu; Eze 5:15-17, Eze 14:13,21. Sąd Boży przychodzi poprzez klęski które nawiedzają bałwochwalców; Eze 7:5-9,14-16. To gniew z powodu bałwochwalstwa i wszelkich obrzydliwości, nierządu duchowego uprawianego z drewnem; Jer 3:9, Nah 1:2. Podobny gniew spadł na niewierny Izrael; Jer 29:17-19. Kary jakie spadły na niewierny Izrael w zamierzchłej przeszłości, są obrazem nadchodzącego wielkiego dnia Jahwe, lecz na skalę światową; 1 Kor 10:11. Rozdział szósty księgi Objawienia, jest zwiastunem dnia gniewu Bożego, to opis wydarzeń czasów końca, bezpośrednio poprzedzających przyjście Pana Jezusa.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wydaje się że głos pośród czterech istot, to głos samego Boga który zagwarantował pewne minimum pożywienia, ogranicza działania trzeciego jeźdźca; Obj 6:6, „Usłyszałem też jakby głos pośród czterech istot żywych, który mówił: "Kwarta pszenicy za denara i trzy kwarty jęczmienia za denara, ale nie niszcz oliwy ani wina.” Głód przeważnie jest konsekwencją działań wojennych, wówczas pojawia się drożyzna i niedożywienie; Jer 14:12, 5 Moj 28:49-51. Również susza, brak opadów i zmiany klimatyczne także mają duże znaczenie i są przyczyną głodu na świecie; Jer 14:4,5, 3 Moj 26:19,20. Kwarta pszenicy za denara, to nieco ponad jeden litr pszenicy za cały dzień pracy, za dniówkę; Mat 20:2, głód spowoduje że ceny żywności wzrosną dziesięciokrotnie i będą nadal rosły, w tej sytuacji wyżywienie rodziny stanie się nie lada problemem; Mat 24:7, Dzie 11:28. Chleb z jęczmienia, to chleb gorszej jakości, chleb dla ubogich, lecz i tego będzie brakować. Końcowe zalecenie dla jeźdźca brzmi, „A oliwy i wina nie krzywdź, albo, nie wtrącaj się do oliwy i wina.” Oliwa i wino w tamtych czasach były towarem ludzi żyjących dostatnio, wynika z tego, że klęska głodu dotknie głównie klasę ubogą i średnią, natomiast bogacze nadal będą korzystać z dóbr luksusowych i będą prowadzić dostatni tryb życia. Elity cały czas zajmują się obmyślaniem nowych metod bogacenia się, dlatego można powiedzieć, że bogaci będą jeszcze bogatsi a biedni jeszcze biedniejsi. Niesprawiedliwość społeczna będzie nadal zbierała obfite żniwo. Chociaż ludzkość dotyka klęska wojen, niedożywienia i głodu, Jezus mówi że to jeszcze nie koniec, to dopiero początek boleści; Mat 24:8. Niedożywienie prowadzi do osłabienia człowieka i do podatności na choroby i epidemie. Nic więc dziwnego że oto nadjeżdża kolejny, czwarty jeździec na koniu trupio bladym.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jezus znowu otwiera kolejną, czwartą już pieczęć, wówczas gromki głos czwartego stworzenia podobnego do lecącego orła; Obj 8:13, który jest obrazem szybko nadciągającej zagłady, spadającej jakby z nieba; Lam 4:19, 5 Moj 28:49, przywołuje kolejnego jeźdźca na koniu; Obj 6:7,8, „Gdy otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartej istoty żywej, która powiedziała: "Przyjdź!. (8) I oto ujrzałem zielonego konia, a na nim jeźdźca. Miał na imię Śmierć i towarzyszyła mu Kraina Umarłych. Dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem, głodem, zarazą i przez dzikie zwierzęta.” Wojna i niedożywienie często prowadzą do epidemii i szerzenia się chorób zakaźnych. I tak oto Jan ujrzał kolejnego jeźdźca na koniu trupio białym, bladym, zielonym, to kolory zarazy i śmierci; Jer 21:5,6. Trawa w Izraelu rzadko tylko bywa naprawdę zielona, wystawiona na działanie ostrego słońca i nie mając wystarczającej ilości wilgoci, częściej jest żółto-zielona, i takiego właśnie niezbyt przyjemnego koloru był czwarty koń, to symbol przemijania i nietrwałości; Ps 103:15,16. Czwarty jeździec odróżnia się od trzech poprzednich tym, że nie trzyma w ręku żadnego rekwizytu, ale za to ma imię oraz towarzystwo. Siedzący na grzbiecie tego konia ma na imię Śmierć, w orszaku jej kroczy cała kraina zmarłych, czyli grecki Hades; Hiob 28:22. Hades podąża za śmiercią, ponieważ Hades (grób), pochłania wszystkie ofiary śmierci, na szczęście przyjdzie także czas, kiedy śmierć i Hades wydadzą umarłych, którzy się w nich znajdują; Obj 20:13,14. Z przyzwolenia Bożego dano im władzę nad jedną czwartą ziemi, czyli nad olbrzymim obszarem naszego globu, dziś to teren zamieszkały przez około dwa miliardy ludzi. Słowa „dano im władzę nad czwartą częścią ziemi,” dotyczą jeźdźca który zabija mieczem, jeźdźca który zabija głodem i jeźdźca który zabija zarazą, czwarta część ludzkości świata odczuje skutki galopu tych jeźdźców. Wojna, głód i zaraza; Ps 78:49,50, Jer 16:4, oraz dzikie zwierzęta, to symbole kary Bożej wymierzonej niewiernemu i nieposłusznemu rodzajowi ludzkiemu; Jer 21:5,6. Choroby nazwane są w Biblii strzałami Wszechmocnego; Hio 6:4, Ps 38:2-4. Przybycie Boga sprawia, że jedna zła wiadomość podążać będzie za drugą złą wiadomością, jedna epidemia za drugą epidemią; Hab 3:3-5. Gniew Boga i plagi, to wyraźne skutki nieposłuszeństwa i odsunięcia się ludzi od Boga; Zach 7:11,12, Jer 6:10. Bezbożni sami ściągają na siebie tych srogich sędziów, którzy zapanują nad jedną czwartą ziemi, ponieważ nie okazują skruchy; Obj 9:20,21, ale co z pozostałymi ludźmi którzy jeszcze nie są pod władzą i panowaniem tego jeźdźca? Dla reszty ludzkości, wydarzenia następujące jedno po drugim, będą wezwaniem ewangelicznym aby się opamiętali póki jeszcze nie jest za późno. Ale ilu ludzi poważnie potraktuje te wydarzenia i dokona stosownych zmian w swoim życiu pomimo ciężkich doświadczeń jakie Bóg na nich zsyła? Na wielu nie wywrą one żadnego wpływu; Amos 4:10. Jednak wielu na widok takiego jeźdźca strach ogarnie wielki; Iza 24:17, Ps 9:20,(21). Ludzie odrzucający prawdy Słowa Bożego, a zastępujący je tradycją i zabobonem, doznają wszystkich zapowiedzianych kar Bożych; Jer 15:2,3, jednak ludzie prawi, szukający Boga, ostatecznie zostaną wyzwoleni od śmierci; 2 Kor 1:10, 1 Kor 15:26, Oze 13:14.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Baranek przystępuje do otwierania kolejnej, piątej pieczęci; Obj 6:9, „Gdy otworzył piątą pieczęć, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu słowa Bożego i danego świadectwa.” Jan mówi, że widział dusze, co widział Jan? Czy dusze można zobaczyć? Paweł mówi że nie tylko można zobaczyć, ale nawet policzyć; Dzie 27:37, (Gd). Paweł mówi tu o żyjących ludziach których można policzyć, więc Jan widząc dusze, musiał widzieć konkretnych i rzeczywistych ludzi; Eze 18:4, (Gd). Nie chodzi tu o bezcielesne dusze w które wierzyli pogańscy Grecy. Dusza, czyli życie, jest tu przedstawiana symbolicznie przez krew wylaną na ofiarę przed ołtarzem. U Boga nasze życie, nawet złożone w ofierze pod ołtarzem, jest jak gdyby dalej żyjące; Mat 10:28. Wielu ludzi przeszło ucisk i przejawiało wierność i wytrwałość aż do śmierci, czym zyskało uznanie Boga; Obj 1:9, Obj 2:13. My podobnie możemy wybawić swą duszę poprzez wytrwałość w dobrym dziele, głoszenie prawdy dobrej nowiny i ofiarność; Mar 8:35,36. Świątynia to miejsce spotkania człowieka z Bogiem; Jan 14:23, jej centralnym elementem jest ołtarz na którym ludzie składają swoje dary i ofiary, również ciała swoje; Rzym 12:1, Rzym 6:13, Hebr 13:15,16. Jan ujrzał pod ołtarzem dusze zabitych, ołtarz to element wyposażenia świątyni, a świątynia jest duchowa; 1 Kor 3:16, 1 Pio 2:5. Według nauki Jezusa i apostołów, zgromadzenie wiernych jest świątynią która ma swój ołtarz, a my którzy spożywamy duchowe prawdy, mamy ołtarz z którego mamy prawo jeść i mieć udział w obietnicach Słowa Bożego; 1 Kor 10:21, Hebr 13:10. Ołtarz także jest duchowy a wszyscy składają na nim swoje duchowe ofiary; Jan 4:21,23,24, 1 Kor 3:13, Ps 50:23. Słowa „pod ołtarzem” znaczą, że ołtarz który miał zostać odbudowanym w dniach ostatnich, już istnieje, Bóg już zbiera członków swego ludu który jest zarazem ołtarzem, świadczy o tym mierzenie świątyni i ołtarza; Obj 11:1, to sama świątynia jest zarazem ołtarzem, sama Jerozolima jest ołtarzem wokół którego wylana zostaje krew prawych, na tym ołtarzu lud Boży będzie składał duchowe ofiary i dary; Ps 79:3. Trzody narodów, czyli ludy i narody pójdą na ołtarz Jahwe aby ozdobić dom Jahwe; Iza 60:7, „Wszystkie stada Kedaru zgromadzą się u ciebie, barany Nebajotu będą ci służyć: wstąpią na mój ołtarz, gdzie będą przyjęte; i tak ozdobię dom mego majestatu.” Przyjdą na świętą Górę i radością napełnią ten dom, ponieważ ich ofiary na tym ołtarzu będą godne przyjęcia, bo dom Jahwe będzie domem modlitwy dla wszystkich ludów; Iza 56:7, „Tych przyprowadzę na swoją świętą górę i rozraduję ich w swoim domu modlitwy. Ich całopalenia i ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo mój dom będzie nazywany domem modlitwy dla wszystkich narodów.” Potem ołtarz będzie mówił, (czyli święty zbór Boży), słowa wychwalania Boga; Obj 16:7. Jednak ci opisani męczennicy pod ołtarzem, jeszcze nie dostąpili zmartwychwstania, jeszcze muszą poczekać aby dołączyć do świętego miasta i do ołtarza, dlatego znajdują się pod ołtarzem. Ale kiedy zmartwychwstaną, wówczas wszyscy będziemy jak te ptaki, które znalazły sobie miejsce na gniazdo w domu Bożym, przy ołtarzu; Ps 84:3,4. Kiedy Bóg posyła swoją prawdę, swoje światło, ono wiedzie nas i wprowadzi na świętą górę Jahwe, do przybytku Bożego przed ołtarz, gdzie będziemy wychwalać Boga śpiewając i grając; Ps 43:3,4,(4,5). Określenie „dusze pod ołtarzem” pokazuje nam, jak drogocenna jest śmierć uczniów Pana Jezusa którzy traktowani są jakby żyli, a ich życie, jako złożone na ofiarę Bogu; Ps 72:14, Ps 116:15. W Przybytku krwią świętych ofiar składanych Bogu pomazywano rogi ołtarza, a resztę krwi wylewano u podstawy ołtarza na ziemię; 2 Moj 29:12, 3 Moj 4:7, krew ofiar, męczenników pod ołtarzem, uświęca sam ołtarz; 3 Moj 8:15, 5 Moj 32:43. Wielu męczenników jest traktowanych w podobny sposób jak Pan Jezus, dla słowa Bożego i z powodu świadectwa które złożyli zostali także pozabijani; Obj 11:7,8. To męczennicy którzy zginęli za wiarę i za dawanie świadectwa prawdzie, cierpieli dla sprawy Boga i Chrystusa, ludzie którzy złożyli swoje życie na ofiarę Bogu; Mat 24:9, Obj 20:4. Dusza przedstawia życie, widzialnym obrazem życia jest krew; 3 Moj 17:6,11,12,14. Życie u Boga jest święte, dlatego i krew jest święta ponieważ jest obrazem życia; Dzie 15:19,20. Ludzie pod ołtarzem, to zwycięzcy, którzy wytrwali w trudach i przeciwnościach pomimo prześladowań; 2 Tym 3:12, złożyli swoje ciała w ofierze Bogu. Apostoł Paweł trzykrotnie wspomina o ofiarowaniu swojego ciała na ofiarę; Fil 2:16-18, 2 Tym 4:6,7. Jak ofiary ze zwierząt były ściśle związane z ołtarzem, tak podobnie krew sług Bożych jest pod ołtarzem, ponieważ ich śmierć ma charakter ofiarny. Jak widzimy, ofiary składane ze zwierząt, były jedynie cieniem rzeczywistości, a krew ofiar przedstawia życie męczenników, którzy złożyli swoje życie na miłą Bogu ofiarę. Ołtarz całopalny i kadzidlany jest wymieniany w księdze Objawienia kilkukrotnie; Obj 8:2,3, Obj 9:13, Obj 16:7.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Te dusze są przed Bogiem mimo że nie żyją, jednak dla Boga wszystkie one żyją; Mat 22:32, Łuk 20:37,38. Dlatego Jan mógł je nie tylko zobaczyć w wizji, ale także usłyszeć; Obj 6:10, „Zawołali oni potężnym głosem: "Jak długo święty i prawdziwy Władco będziesz zwlekał z sądem i pomstą naszej krwi wśród mieszkańców ziemi?.” Takich męczenników musi być wielu, ponieważ Jan mówi, że zawołali oni potężnym głosem; 2 Król 24:3,4. Wołają do Boga nazywając Go „świętym i prawdziwym.” Ich modlitwa i wołanie nie wypływa z chęci zemsty, lecz pragną zwycięstwa sprawiedliwości i prawdy Bożej. Za wszelkie cierpienia jakie znosili i za ich krew niewinnie przelaną domagają się sprawiedliwego sądu. Wielu z nich przeszło tortury, biczowania, więzienia albo śmierć w płomieniach stosów; Heb 11:36-38, mają prawo do pomsty gdyż Bóg jest Bogiem pomsty; Rzym 12:17-19, Heb 10:30. Ich wołanie, jest wołaniem o sprawiedliwość Bożą, o osądzenie bezbożnych i niegodziwców za przelaną krew niewinnych; Ps 58:10,(11), Ps 94:1. Ale jak to jest możliwe, że dusze zmarłych wołają o pomstę? Przecież Biblia wskazuje nam że umarli nie mają świadomości? Kazn 9:5. To nie sami umarli wołają, ale ich krew, ich życie które jest u Boga domaga się ukarania ich morderców. Ich krew może wołać do Boga nawet z ziemi, jest głosem Bożej zapalczywości pobudzanej potrzebą sprawiedliwości wołającej o pomstę, która długo była odkładana; 1 Moj 4:10. Wołanie to, jest podobne do wołania zapłaty ludzi pozbawionych tej zapłaty, która teraz woła o sprawiedliwość; Jak 5:4, a przecież zapłata nie jest istotą żywą która by mogła wołać, to uosobienie, przenośnia. Jak zapłata jest uosobieniem poszkodowanych pracowników wołających do Boga, tak krew uosabia męczenników. Męczennicy giną często od osób, które nazywają się braćmi i uchodzą za ludzi służący Bogu; 1 Jan 3:12, Jan 16:1,2. Wielu ludziom może się wydawać, że Bóg zwleka z osądzeniem niegodziwców; Łuk 18:7, 2 Pio 3:9. Ich wołanie, to wołanie ich krwi o sprawiedliwość, krew Pana Jezusa także woła głośno; Hebr 12:24,(Poz). Ci prawi ludzie śpią we śnie śmierci, odpoczywają od swoich trudów, ponieważ to co uczynili, idzie wraz z nimi do Boga; Dzie 7:59,60, Obj 14:13, czekają na Boga który ożywia umarłych i nazywa rzeczy nie istniejące, jak gdyby istniały; Rzym 4:17, 1 Kor 1:28. Zadają pytanie „dokądże, jak długo?” kiedy nadejdzie ten czas, aby sprawiedliwość zatryumfowała i wykazała upodlenie i niegodziwość morderców i prześladowczego systemu; Obj 17:5,6, Obj 18:24, Jer 2:34. Z pytania tego wynika, że ich oczekiwanie nie będzie trwało wiecznie, bo oto cierpliwość Boża się kończy i nadchodzi stosowny czas na osądzenie; Ps 79:10. Wielu proroków Jahwe zginęło z rąk Izebel, jednak zostaną pomszczeni; 1 Król 18:4, 1 Król 19:1,2. Jahwe na pewno dokona pomsty za krew sług swoich; 2 Król 9:7, Iza 1:24. Dołączamy się do tego wołania pomordowanych, też wołamy, „jak długo Władco, święty i prawdziwy?” Nam także może się wydawać że Bóg zwleka, że Bóg o nas zapomniał; Ps 13:1,(2), Ps 35:17. My także pragniemy zmiany, widząc ile zła jest na świecie, jakie spustoszenie przynoszą tyranie religijne i państwowe, ile cierpień przynoszą wojny, przemoc i prześladowania.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Męczennicy jako ludzie prawi którzy dla prawdy przelali krew swoją, zasłużyli na nagrodę którą otrzymują podczas snu śmierci; Obj 6:11, „A każdemu z nich dano białą szatę i powiedziano im, aby jeszcze przez krótki czas odpoczęli, aż dopełni się liczba ich towarzyszy i braci, którzy tak jak oni mają być zabici.” Dotarli do mety, do kresu swego życia, przeszli pomyślnie wszelkie próby, dlatego otrzymują białą szatę, to szata uznania ich za prawych na podstawie ofiary Chrystusowej, zasłużyli na nią, na tej podstawie dostępują pojednania z Bogiem; Obj 3:4,5. Teraz mają jeszcze przez krótki czas odpoczywać w swoim stanie snu śmierci, aż dopełni się liczba ich braci, którzy mają ponieść śmierć podobną do nich; Iza 57:1,2, Obj 14:13. Znaczy to również, że lud Boży dni ostatnich, także będzie prześladowany i wielu poniesie śmierć, i w śmierci czekać będą na zmartwychwstanie, aż dopełnią oni liczbę zabitych męczenników; Dan 7:25,26. Wielu prześladowanych i pozabijanych z powodu Słowa Bożego i z powodu świadectwa które składali, żyło w pierwszym wieku; Dzie 12:2,3, a ich życie przebywa pod ołtarzem, czyli w pamięci Bożej jako złożeni Jemu na ofiarę, ale to nie wszyscy pomordowani, ponieważ ich liczba ma być dopełniona żyjącymi podczas wydarzeń czasów końca, podczas otwierania ostatnich pieczęci. Skoro ich liczba ma zostać dopełniona, znaczy to, że pomordowanych ma być pewna pełnia, ma ich być określona liczba. Wszyscy którzy będą zwycięzcami i którzy okażą się wierni nawet w obliczu śmierci; 1 Pio 2:21, otrzymają koronę życia; Obj 2:10, Obj 12:11. Byli w stanie złożyć swoje korony życia przed Bogiem w ofierze; Obj 4:10.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ten krótki czas, musi być rzeczywiście niedługi, ponieważ już w następnym wersecie, podczas otwierania kolejnej pieczęci, dowiadujemy się że Bóg przystępuje do działania i pojawiają się znaki Wielkiego Dnia Gniewu; Obj 6:12, „Gdy otworzył szóstą pieczęć, zobaczyłem, że nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi. Słońce stało się czarne jak wór pokutny, a cały księżyc stał się jak krew.” Otwarcie szóstej pieczęci ukazuje nam okres wstrząsających i przerażających zjawisk, które w wielu wypowiedziach proroczych ściśle wiążą się z czasami objawienia się Boga na górze Syjon; Iza 24:23. Interwencji Bożej na ziemi, Jego przyjściu, prawie zawsze towarzyszą przerażające zjawiska takie jak trzęsienie ziemi; Sędz 5:4, 2 Sam 22:8, 2 Moj 19:11,16-19. Cały ziemski system tego świata dozna wielkiego wstrząsu ostatecznego, tak, że pokładający swoją ufność w systemach świata, będą rozpaczliwie szukać schronienia, ale go nie znajdą; Obj 16:18. Przy Bogu nawet słońce i księżyc przestają wydawać swój blask, przybierając czerwoną barwę, także chmury burzowe, wichura, ogień błyskawic, spadanie gwiazd, są także przejawami przychodzenia Boga i Jego mocy. Zdejmowanie pieczęci przedstawia pierwsze sądy Boże, koniec dotychczasowego świata i zbliżanie się nowego świata. Jan jest świadkiem jak Jezus otwiera szóstą pieczęć, wówczas nastaje szósty okres dni końca, w którym ma nastąpić wielkie trzęsienie ziemi; Iza 13:9-13, Eze 38:19,20. Słońce przyćmi się i stanie się jak wór pokutny, włosiany; Amos 8:9, Joel 3:15,16,(4:15,16), Mar 13:24,25, Dzie 2:19,20. Kiedy Bóg przychodzi i woła, nikt nie odpowiada, dlatego zmuszony jest do działania, i przystępuje do działania; Iza 50:2,3. Wielkie wydarzenia takie jak śmierć Jezusa, czy zmartwychwstanie, zwiastowane były wielkimi wydarzeniami takimi jak trzęsienie ziemi; Mat 28:2. Jan ujrzał szereg znaków, oznaczają one wielkie wydarzenia na ziemi, którymi mogą być trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów o wielkiej sile wyrzucające olbrzymie ilości pyłów, powodujące przyćmienie słońca i księżyca na całej ziemi. Ciemność przedstawia beznadziejne położenie ludów i narodów; Iza 13:9-11, Jer 5:31. Te wielkie zjawiska wzbudzą strach i przerażenie, będą bardzo niekorzystnie oddziaływać na rolnictwo, handel i gospodarkę świata. Czytając słowa tej wizji, trudno się nie oprzeć wrażeniu, że stoimy u progu ogromnych katastroficznych wydarzeń jakich jeszcze nie było w historii ludzkości; Łuk 21:9-11, Heb 12:26. Będą nimi nie tylko wojna, głód czy zarazy, ale i trzęsienia ziemi, i wielkie katastrofy odciskające swe wpływy na całej ziemi; Jer 10:10,11, Zach 14:3-5. Bóg poprzez szczególne zjawiska i szalejące żywioły, chce przygotować ludzi na nadchodzące wydarzenia, zwrócić uwagę na zapomniane wartości, Bóg nie działa z zaskoczenia, ale chce aby wszyscy się nawrócili; Iza 42:9, Prz 1:23,24. Jednak trzęsienie ziemi ma także wypełnienie duchowe, może oznaczać wstrząsy społeczne wywołane podwyżkami cen energii elektrycznej, paliwa, gazu, żywności, wstrząsy które doprowadzą do załamania się ekonomii i zaniepokoją opinię publiczną, a to doprowadzi do wstrząsów społecznych i chaosu; Joel 2:10,11. Przyczynić się do tego może duża inflacja, upadek banków, wzrost zadłużenia, bezrobocie, terroryzm, wszystko to razem sprawi że nastanie trwoga narodów bezradnych. Cały ład światowy jest bardzo kruchy, może się zawalić bardzo szybko. Egipt przedstawia świat, a faraon przedstawia władców tego świata, nie zawsze w opisach prorockich chodzi o rzeczywiste zjawiska astronomiczne czy atmosferyczne, prorok Ezechiel poetycko pisze o upadku egipskiego faraona jako o zaćmieniu słońca, które przez długi czas przyświecało ówczesnemu światu; Eze 32:7,8. Możemy z tego wyciągnąć wnioski, że po upadku władzy i elit tego świata, ogarnie go ciemność anarchii i chaosu, a ludzi ogarnie strach; Eze 32:10. Jednak wydarzenia wielkiego dnia sprawią także, że ludzie nazywani „kosztownościami” napłyną do domu Bożego i zostanie on napełniony chwałą; Agg 2:6,7. To ludzie ceniący sprawiedliwość i prawość są kosztownościami, oni oddzielą się od narodów i napłyną do domu Jahwe, kiedy tylko zorientują się w sytuacji, co się dzieje.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wszędzie tam, gdzie ingeruje Bóg w losy człowieka, towarzyszą temu wielkie wydarzenia; Obj 6:13,14, „Gwiazdy nieba spadały na ziemię, jak spadają niedojrzałe figi z figowca wstrząsanego gwałtownym wichrem. (14) Niebo zostało usunięte, zwinięte jak zwój, a każda góra i wyspa zostały przesunięte ze swego miejsca.” Teraz Jan pisze o spadających gwiazdach i usunięciu nieba w on wielki dzień. Wypełnienie tych wizji będzie nie tylko poprzez wielkie katastrofy geofizyczne na ziemi i wielkie zmiany w przyrodzie, ale także poprzez wstrząsy społeczne, anarchię i wielki chaos, ponieważ trzęsienie ziemi może wystąpić literalnie, ale mogą to być także wielkie wstrząsy społeczne, gdyż ziemia jest symbolem oznaczającym ludy i narody; Iza 60:2, 2 Sam 22:8-12. Pismo święte nazywa ludzi rozumnych blaskiem przestworza, a nauczycieli sprawiedliwości, gwiazdami; Dan 12:3. Dlatego można powiedzieć że gwiazdy wyobrażają przywódców religijnych, kaznodziei i duchownych znajdujących się na symbolicznym niebie bałwochwalczych kultów, to gwiazdy błędu i zabobonu; Judy 13, Mich 3:6. Ich upadek na ziemię przedstawia ich poniżenie, pozbawienie ich katedr i kazalnic, to utrata stanowisk i przywilejów, utrata wpływu na umysły ludzkie, ich światło zgaśnie; Jer 5:13. Upadek gwiazd ma znaczenie symboliczne i oznacza upadek wielkich przywódców i autorytetów świata tak religijnego jak i politycznego. Ich dążenia do stworzenia idealnego, sprawiedliwego systemu społecznego, za każdym razem okazuje się złudzeniem. Miliony ludzi kroczy za swoimi przewodnikami duchowymi którzy uczą ich swoich świetlanych idei, mienią się być nieomylnymi, aż nagle ich świetlane idee okażą się ciemnością i okażą się bezwartościowe. Kiedy upadną, dla świata zapanuje ciemność, podobnie jak w Egipcie zapanowała ciemność, podczas kiedy lud Boży w swoich osadach miał światło; 2 Moj 10:23, Mal 3:18. Jak silny nagły wiatr zrzuca figi z drzewa, tak ich duchowni legną na ziemi, tak że nikt ich już nie podniesie. Losy świata tego się zakończą, ich spisywanie się zakończy i niebiosa zostaną zwinięte jak się zwija zwój; Iza 34:2-4. Jan posługuje się tu obrazem, zapisane karty księgi sklejano i zwijano na drążku, tak powstawał zwój, niebo zniknie jak znikają karty księgi które znikały skręcane w zwój na cienkim drążku. Gwałtowny wiatr wielkiego ucisku wstrząśnie nimi tak, że pospadają ci niedojrzali duchowo przywódcy. Te ciała niebieskie nie dadzą blasku, nie dadzą światła swych wizji przy pomocy których dawano światu zwodniczą nadzieję, ich idee okażą się bezwartościowe, te wielkie osobistości upadną; Mat 24:29. W tej sytuacji powstanie chaos w polityce i gospodarce; Hab 3:6. Niebo usunięte oraz góry i wyspy, przedstawiają organizacje i wyznania które są miejscem kultu dla świata; Jer 3:6, Oze 4:13, wszystkie one mimo że do tej pory wydawały się mocne, stabilne i nie do poruszenia, teraz zostaną tak potrząśnięte, że ich duchowni pospadają jak śliwki z drzewa którym mocno potrząśnięto; Nah 1:5,6, Jer 4:23,24. I już się ich nie znajdzie; Obj 16:20. Opisy przybycia Boga na sąd, są pełne grozy; Iza 51:6. Skoro wydarzenia te mają się rozgrywać na świecie na tak olbrzymią skalę, skoro przebudują cały świat ludzki i jego wartości, to jakimi ludźmi powinniśmy być my, w naszym świętym postępowaniu i pobożności? 2 Pio 3:7,10-13.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wobec tych wielkich wydarzeń na świecie, wszyscy wielcy ziemi, od królów poprzez różne klasy społeczne aż do niewolników, pragną ukryć się przed gniewem Boga i Baranka; Obj 6:15, „Królowie ziemi, możnowładcy, dowódcy wojska, bogacze i zamożni, wszyscy niewolnicy i wolni ukryli się w jaskiniach i grotach górskich” Oto strach i przerażenie grzeszników na widok zbliżającej się kary Bożej, osobistości ziemi proszą góry, aby padły na nich i ukryły ich przed Bogiem i przed srogim gniewem Baranka; Łuk 21:25,26. Poniżona zostanie ludzka pycha i wyniosłość, ogarnie ich przerażenie tak, że koniecznie będą chcieli się ukryć; Iza 2:10-12, Iza 13:5-8, 12,13. Wszyscy oni zamiast pokornie przyjść do Boga, kierują się pychą która doprowadza ich do tego, że trwają na swych wyniosłych stanowiskach. Czują się niezależni od Boga, wolni, chcą służyć Bogu własnemu, takiemu który odpowiadałby ich upodobaniom i wyobrażeniom, to nie oni chcą się zmienić, dostosować do wymagań Jahwe, ale chcą aby Stwórca działał według ich myśli i ich wyobrażeń. Szczególnie elity świata, wielcy, lubią prowadzić spór z Bogiem, walczą z Nim; 1 Sam 2:10, Ps 110:5. Zamożni bogacze, milionerzy, finansiści, biznesmeni, uprawiają bałwochwalstwo poprzez kult pieniądza; Eze 7:19. Dowódcy wojskowi, generałowie i pułkownicy, przywódcy wojskowi, także zaczną szukać schronienia w jaskiniach i piwnicach, w bunkrach albo w twierdzach na wysokich skałach; 1 Sam 13:6. Ludzie którzy nie szukają Boga, od największego do najmniejszego, kiedy ujrzą wielkie znaki przyjścia Boga, będą uciekać przestraszeni i będą chcieli się schować choćby w najciemniejszy zakątek jaskini; Eze 33:27. Ale czy przed Bogiem można się ukryć w kryjówce? Jer 23:24. Uciekanie przed Bogiem nie jest dobrym pomysłem; 1 Moj 3:8, Amos 9:1-3, Hebr 4:13, Dan 10:7, świadczy to o strachu wobec Boga, a to świadczy o braku miłości i zaufania; 1 Jan 4:18, 2 Tym 1:7.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Królowie, wielcy, bogacze i wszyscy pozostali, zdają sobie sprawę że oto nadszedł wielki dzień Jahwe i elementy świata zostaną poruszone ze swoich miejsc, co wprawia ich w wielkie przerażenie; Obj 6:16,17, „i prosili góry i skały: "Spadnijcie na nas i zasłońcie nas przed obliczem Siedzącego na tronie i przed gniewem Baranka, (17) bo nadszedł wielki dzień Ich gniewu, i kto zdoła przetrwać?.” Spełnianie się proroctw tego rozdziału może przerażać niegodziwców, lecz ludzie wierni Bogu, czują się szczęśliwi oczekując tych wydarzeń; Obj 22:7. Wypełnianie się tych słów będzie świadczyć o wypełnianiu się zamierzenia Bożego względem ludzkości. Ludzie wołać będą, aby góry i skały zakryły ich przed obliczem Siedzącego na tronie, bo oto Jahwe nadchodzi i zasiada na tronie; Obj 4:2, a oni boją się stanąć wraz z Jego ludem przed obliczem Boga, boją się blasku Jego chwały i srogiego gniewu Baranka; 2 Moj 15:16,17, 5 Moj 11:25. Chociaż wydaje się, że nikt nie powinien bać się Baranka, a jednak ci którzy nie przejawiają świętości, uciekają przed Barankiem i wolą raczej aby ich skały przygniotły; Łuk 23:30, Obj 9:6. Dzisiaj wielu spostrzegawczych ludzi dostrzega zagrożenie nie tylko wojną i głodem czy zarazą, ale także wybuchem nagłej anarchii i chaosu. Wszystko to co wydawało się stabilne i na czym opierali się do tej pory, teraz zaczyna się chylić ku upadkowi i trząść u podstawy. Ich bałwochwalcze świątynie stojące na wyżynach, legną w gruzy; Iza 2:17-21, podobnie jak ołtarze w Ben-Awen gdzie Izrael uprawiał bałwochwalczy kult; Oze 8:11,14, Oze 10:8. Jezus podobnych słów używa w stosunku do córek jerozolimskich; Łuk 23:28-30, a przecież Żydzi i kobiety żydowskie uważały siebie za wierzące i oddane Bogu. Na wszystkich którzy nie zważali na Boga Jahwe, nadchodzi czas trwogi; Przy 1:25,26. Biblia mówi nam o miłości Boga, o Jego łasce i miłosierdziu, ale mówi także o tym, że Bóg jest sprawiedliwy i wymagający wyłącznego oddania a Jego gniew zapalczywy; 5 Moj 6:14,15, Sof 1:14,15,18. Gniew Boży nadchodzi na całe chrześcijaństwo, bo sąd Boży rozpoczyna się od domu Bożego, od tych wszystkich, którzy uważają siebie za sług Boga; Iza 5:25, 1 Pio 4:17, Mal 3:2,3. Księga Objawienia wielokrotnie wspomina o gniewie Boga: Obj 14:10,19, Obj 15:7, Obj 16:1,19. Baranek jest odbiciem samego Boga, a więc przejawia dokładnie takie same cechy; Kol 1:15, Heb 1:3, 2 Kor 4:4, On również przejawia gniew; Ps 2:11,12,(Gd), 2 Tes 1:7,8, Obj 19:13-15. Gniew Baranka będzie wielki, ponieważ jest On zarazem nazwany Lwem; Obj 5:5, Bóg Jemu powierzył wszelki sąd; Jan 5:22, Rzym 2:16. Nastąpi on w czasie nazywanym Wielkim Dniem Jahwe; Jer 46:10, albo Dniem Chrystusa; 1 Kor 1:8, 2 Kor 1:14, Fil 1:10. Bóg Jahwe nie ma upodobania w swoim gniewie, ale czas płynie nieubłaganie szybko i jeżeli ktoś nie dołączy do ludu, który On obiecuje ochronić podczas tych wielkich wydarzeń; Dan 12:1, Joel 2:31,32,(3:4,5), potem pozostanie mu tylko uciekać przed obliczem Jahwe, mniemając że może w bunkrze, piwnicy albo w jaskini znajdzie ratunek. Wielki dzień gniewu Jahwe rozpoczyna się wielkim uciskiem, a potem przechodzi w dzień Sądu ostatecznego, to dzień pomsty na którą tak oczekują pomordowani męczennicy; Jer 46:10, Jer 51:56. Ludzie należący do tego świata, staną w obliczu zagłady; Ps 18:37,38,(38,39). Wówczas wielu zacznie zadawać sobie pytanie, „i któż się ostać zdoła?” Będzie im się wydawać, że w dniu sądu Jahwe, nikt nie może liczyć na ocalenie, ale będą w błędzie. Prorok Boży mówi bowiem że wielu prawych przyjdzie do Bożej świątyni; Ps 24:3-8, „(3) Któż wstąpi na górę Jahwe i kto stanie na Jego świętym miejscu? (4) Ten, kto ma ręce nieskalane i czyste serce, kto duszy swej nie przywiązuje do fałszu i nie przysięga kłamliwie. (5) Ten dostąpi błogosławieństwa Jahwe i sprawiedliwej nagrody od Boga, swego Zbawcy. (6) Oto pokolenie tych, co Go szukają i pragną ujrzeć oblicze Twoje, Boże Jakuba. (7) Podnieście, bramy, swoje szczyty, podwyższcie się, odwieczne podwoje, aby wkroczył Król chwały! (8) Któż jest tym Królem chwały? Jahwe potężny, zwycięski, Jahwe zwycięski w boju!” O ludzi prawych i prostolinijnych Jahwe zadba i zatroszczy się; Iza 33:15-17. Wybawieni od srogiego gniewu Boga, będą wszyscy usprawiedliwieni krwią Pana Jezusa i pojednani z Bogiem: Rzym 5:9,10, 1 Tes 1:10. Sąd pełen miłosierdzia, będzie cieszył szczerych ludzi wobec Boga; Ps 96:11-13, Ps 76:9,(10). Bóg nie wyznaczył nas na srogi gniew, lecz na dostąpienie wybawienia; 1 Tes 5:9, Kol 3:5,6. Do ocalałych należeć będą wszyscy szczerzy ludzie szukający Boga naszego: Sof 2:1-3, którzy wprowadzają w czyn nauki Pana Jezusa: Jan 13:17, i chronią się na Syjonie, w domu Bożym: Sof 3:16,17, Ps 26:8, Ps 140:13,(14). Bo dla nas Jahwe jest naszą ucieczką i naszym schronieniem, gdy tylko poranek zaświta, Bóg udzieli pomocy swemu świętemu miastu; Ps 46:1-5,(46:2-6), „(2) Bóg naszą ucieczką i mocą, okazał się niezawodną pomocą w ucisku. (3) Dlatego nie znamy trwogi, choćby się ziemia zapadła, choćby góry runęły w samo serce morza. (4) Niech wody jego burzą się i huczą, niech nawet góry zadrżą od jego nawałnic - (Jahwe Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba twierdzą naszą). (5) Nurty rzeki wnoszą wesele do Miasta Bożego, świętego Przybytku Najwyższego. (6) Pośrodku niego jest Bóg - pozostanie niewzruszone; Bóg mu udzieli pomocy, gdy tylko poranek zaświta.”
