OBJAWIENIE ROZDZIAŁ 22. I POKAZAŁ MI RZEKĘ WODY ŻYCIA.

Opublikowano 2023, 11, 18.

Wielkie miasta bardzo często powstawały nad brzegami rzek, wody rzek stanowią podstawę bytu człowieka, są wykorzystywane na potrzeby mieszkańców, oraz nawadniają parki i ogrody miasta; Obj 22:1, (War), „I pokazał mi rzekę wody żywota, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka.” Miasto w którym rzeka ma swoje źródła, a jednocześnie staje się szeroka, będzie musiało być bardzo wielkie. W księdze proroka Ezechiela opisane zostało źródło tryskające spod progu świątyni, którego wody już po kilku kilometrach stawały się wielką rzeką; Ezech 47:1-5. Płynęła ona na wschód i wpadała do Morza Martwego, ożywiając jego wody; Ezech 47:7-12. W Nowej Jerozolimie z Księgi Objawienia, woda wypływa spod tronu Boga i Baranka, płynie przez miasto tak wielkie jak niejeden duży kraj. Jan nazywa Jezusa symbolicznie Barankiem, który będzie zasiadał na tronie w tym mieście; Jan 1:29. Miasto jest w Biblii symbolem zorganizowanego społeczeństwa w którym ludzie spełniają różne funkcje, wykonują rozmaite prace i są w stanie zaspokoić swoje potrzeby, miasto jest symbolem królestwa, a Boże miasto, jest symbolem królestwa Bożego; Hebr 13:14, Heb 12:22, Heb 11:10. Miasto Boże jest symbolem świętego zboru dzieci Boga który z czasem rozrośnie się do olbrzymich rozmiarów; Efez 2:19-22, 1 Pio 2:5. Woda jest potrzebna do życia, tam gdzie jest obfitość wody, tam jest dużo życia i błogosławieństwo, dlatego rzeka żywota jest obrazem wylania świętego ducha Bożego i związanym z tym błogosławieństwem dla ludu Bożego; Joel 3:18,(4:18). Bóg jest źródłem życia i źródłem ducha Bożego; Jer 2:13, Jer 17:13, Ps 36:8,9, dlatego w Bożym mieście nieustannie płynąć będzie od Boga rzeka wody życia, czyli duch Boży i prawda która prowadzi do Boga, czysta jak kryształ, nie zmącona tradycjami ludzkimi czy fałszywymi naukami. Prawdy Boże płynąć będą od tronu Bożego, Bóg jest przyczyną ładu i porządku, dawcą prawdy i wszelkiego daru doskonałego; Jak 1:17. Tron jest tronem Boga i Baranka, ponieważ to Jahwe Bóg wyniósł i wywyższył Jezusa do godności sprawowania najwyższego urzędu władzy w imieniu Stwórcy; Fil 2:9, Iza 16:5. Potok który wypływa z miasta, staje się w każdym pijącym tę wodę, źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu; Jan 4:14, Ps 84:6. Duch Boży pobudzi wszystkich do przejawiania prawości, pokoju i radości; Amos 5:24, Rzym 14:17. Strumień życia popłynie razem z ludźmi którzy stają się źródłami ducha świętego i prawdy, zapraszającymi do pójścia na Syjon, do Nowej Jerozolimy. Ci którzy zapragną wody życia, przyjdą do świętego miasta i uczynią prostymi drogi swoje wiodące na Syjon, do Nowej Jerozolimy; Ps 84:5,7, tu naczerpią wód wybawienia; Iza 12:2,3. Na początku Biblii czytamy, że w ogrodzie Eden płynęła rzeka; 1 Moj 2:8-10, i na ostatniej jej kartach również mamy informację o Rzece Życia w mieście Nowe Jeruzalem. Oba ogrody łączy przekaz objawienia Bożego na temat Zbawienia. Woda wypływająca z tronu Boga i Baranka mówi nam, że to Bóg jest źródłem życia, świętości i orzeźwiającej prawdy. Baranek obiecał, że zaprowadzi nas do wód rzeki życia, czyli do Nowej Jerozolimy; Obj 7:16,17, Obj 21:6. Kto wierzy w Jezusa, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza, kiedy duch Boży będzie żywo oddziaływał na wierzących; Iza 44:3. W świętym mieście wszyscy zaspokoją wszelkie swoje potrzeby; Iza 49:10, Iza 55:1-4. Obietnice takie Jahwe składał wielokrotnie, dlatego możemy ufnie wierzyć że słowa Stwórcy wypełnią się wkrótce w zupełności; Dzie 2:17-21, Joel 2:28-32,(3:1-5).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Drzewo które rodzi owoc każdego miesiąca, to wspaniałe drzewo; Obj 22:2, „Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów.” Rzeka płynie w świętym mieście Boga, w Nowej Jerozolimie, to miasto wybrane jest siedzibą tronu Boga i Baranka które będzie wsparte zaraz o świcie, czyli na początku; Ps 46:4,5,(5,6), „Jest rzeka, której strumienie rozweselają miasto Boże, miejsce święte przybytków Najwyższego. (5) Bóg jest pośrodku niego, nie będzie zachwiane; Bóg je wspomoże zaraz o świcie.” Drzewo życia to symbol Jezusa i jego świętej ofiary z którego z lubością korzysta Oblubienica w ogrodzie Bożym; Pnp 2:3, „Jak jabłoń między leśnymi drzewami, tak mój miły między młodzieńcami. Z wielkim pragnieniem usiadłam w jego cieniu, a jego owoc jest słodki memu podniebieniu.” Szeroka ulica miasta, to główna ulica miasta, którą wszyscy chodzą; Obj 21:21, czyste złoto głównej ulicy przedstawia synów Syjonu idących drogą Bożą; Lam 4:1,2. Na środku ulicy jak wiemy, drzewa nie rosną, ulica jest tu odpowiednikiem rzeki, i jak po ulicy przemieszczają się ludzie, tak drzewa po obu stronach rzeki przedstawiają ludzi, czyli wszędzie tam, gdzie duch Boży dotrze, rosnące drzewa będą wydawać owoce prawdy Bożej i Bożej mądrości dzieci Bożych; Hio 28:12-19. Rzeka płynąca krystalicznym nurtem, płynie przez miasto nawadniając ogród pełen wielkich drzew rozciągający się po obu stronach rzeki; Ps 1:1-3. Aleja drzew, to symbol odzyskanego raju, który ludzie utracili; 1 Moj 2:9, 1 Moj 3:22, owoce na drzewach, przedstawiają duchowe owoce, prawdy i nauki Słowa Bożego; Jan 15:16, mieszkańcy miasta będą otrzymywać więc obfitość dobrych owoców każdego miesiąca; Eze 47:7,12. W tej miejskiej strukturze mieści się rajski ogród ze wszystkimi elementami umożliwiającymi ludziom poznanie Boga i życie wieczne; Jan 17:3. Ludzie korzystając z wody życia i owoców wielkich drzew, otrzymają nowe ciała które będą zdolne do życia wiecznego. Dla jego podtrzymywania potrzebne będą jednak duchowe elementy przedstawione przez wodę, to duch Boży, i owoce wielkich drzew, to prawda przekazywana przez starszych i nadzorców dla dobra społeczności świętego miasta; Iza 32:1,2. Mieszkańcy miasta otrzymają także obfitość liści które służyć będą do leczenia narodów, które mieszkać będą poza miastem umiłowanym; Obj 20:9. Mieszkańcy miasta będą mogli te liście zanosić ludziom z narodów, aby im pomóc wyzdrowieć duchowo, aby mogli się podnieść z łoża niemocy moralnej i umysłowej, wzbudzić w sobie nadzieję na lepsze życie i szczęście w świętym mieście Jahwe. Będą mogli skorzystać z zachęt do pójścia drogą na Syjon, a kiedy wejdą do świętego miasta i skorzystają z wód rzeki życia, wyzdrowieją również cieleśnie; Ps 51:13, Dzie 3:19. Liście drzewa życia są symbolem literatury biblijnej która będzie wynoszona poza miasto do ludów i narodów, aby mogły zapoznawać się ze słowem prawdy i dostępować duchowego uzdrowienia tak, aby także mogli udać się do świętego miasta Nowej Jerozolimy; Iza 66:19. Będzie tak, ponieważ ludom i narodom będzie głoszona dobra nowina; Obj 14:6,7, „I widziałem innego anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, który mówił donośnym głosem: (7) Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.” Śpiewanie pieśni Mojżesza i pieśni Baranka, to nie tylko wychwalanie Boga w Domu Bożym, ale także zanoszenie dobrej nowiny ludom i narodom którym zostaną objawione prawe postanowienia Boga i które przyjdą aby oddać cześć Najwyższemu; Obj 15:3,4. Przez cały okres Milenium ludy i narody będą leczone jak gdyby okładami z liści, aż na koniec cała ziemia będzie jednym wielkim rajem w jednym wielkim mieście Boga; Iza 52:7. Wielkie drzewa to zbawieni którzy rodzić będą wiele owocu i liści każdego miesiąca; Jer 17:7,8.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Na początku, po zgrzeszeniu pierwszej pary ludzkiej, Bóg przeklął człowieka i ziemię, człowiek miał pracować w pocie czoła aby wystarczyło mu na wyżywienie, a na koniec miał wrócić do prochu ziemi; 1 Moj 3:17-19. Natomiast przy drzewie życia, Jahwe postawił strażników, cheruby z płomienistym wirującym mieczem, aby nikt nie miał dostępu do ogrodu i do znajdującego się w nim drzewa życia; 1 Moj 3:24. Lecz teraz, w świętym mieście, nie będzie już niczego przeklętego; Obj 22:3, „I nie będzie już nic przeklętego. Będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy jego służyć mu będą” W świętym mieście człowiek dostąpi pojednania z Bogiem, a skutkiem tego wszelkie przekleństwo zostanie zdjęte tak z człowieka jak i ziemi. Przekleństwo, czyli gniew Boży, zostaną zdjęte ze wszystkich którzy dojdą do harmonii z Bogiem przez Jezusa Chrystusa. W świętym mieście nie będzie w grzechu i degradacja nie będzie miała miejsca; Iza 33:24, Zach 14:11. Dostęp do rzeki życia i do drzewa życia w świętym mieście nie będzie niczym ograniczony, kiedy Bóg przychodzi do niego, uświęca Nową Jerozolimę; Zach 8:3. Każdy kto wejdzie do świętego miasta, wejdzie do ogrodu, w którym będzie miał nieograniczony dostęp do wód rzeki i do drzewa życia. W świętym mieście będzie tron Boga i Baranka, gdyż samo miasto będzie tronem Boga; Jer 3:17, a tam gdzie jest Bóg, tam jest życie; Jer 2:13. Również Jezus zasiądzie na tym tronie; Mat 25:31, Ps 122:5. Chrystus na tronie Boga sprawuje sądy i władzę w imieniu Boga Ojca, ma za zadanie doprowadzić całą ziemie do pojednania z Bogiem; 1 Kor 15:24-28. Słudzy Najwyższego wchodząc do świętego miasta, zasiądą na tym tronie; Obj 3:21, 1 Kor 6:2. Słudzy którzy będą służyć Bogu przed tronem, przedstawiają tych, którzy pełnią świętą służbę Bogu w świątyni Bożej, w Domu Bożym; Obj 7:9,10,15, Hebr 9:14, święta służba to świadczenie o Bogu i o Bożym zamyśle co do Królestwa i zbawienia; Rzym 1:9. Tron nie jest tu przedstawiony jako ozdobny mebel do siedzenia dla Króla, tron w Nowej Jerozolimie przedstawia urząd, godność, majestat, miejsce sędziowskie Boga; Ps 9:7,(8), Obj 20:12, oraz suwerenną władzę Boga; Obj 4:2,3. Baranek ma ten sam tron, czyli działa w imieniu Boga z pełnią władzy sędziowskiej; Jan 5:22. Oraz jako Król na tronie Dawida w świątyni przed obliczem Boga; Ps 21:3-7. Obecność Boga w świętym mieście, uświęca całe miasto i sprawia, że społeczność jego mieszkańców sama staje się żywą świątynią i mieszkaniem Boga; 1 Kor 3:16. Obecność Boga w świętym mieście, zapewni moc i energię dla życia mieszkańców miasta; Ps 36:8-10, (7-9), „Jakże cenna jest łaskawość Twoja, Boże, w cieniu Twych skrzydeł synowie człowieczy znajdują schronienie; (9) sycą się zasobami Twego domu, Ty zaś napawasz ich zdrojem Twych rozkoszy. (10) Zaprawdę, w Tobie jest źródło życia, w Twojej światłości oglądamy światłość.”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kto może oglądać oblicze Boga Najwyższego? Obj 22:4, i oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach.” Ludzie zamieszkujący to miasto, nie będą grzeszyć, ponieważ są narodzeni z ducha Bożego; Jan 3:3-5, i będą obdarowani nieskażonością i doskonałością, posiądą doskonały umysł i serce: 1 Kor 15:53,54, Iza 60:21. Jako zwycięzcy i doskonałe dzieci Ojca naszego, dzięki wypełnieniu się Bożych obietnic, uzyskamy Boską naturę; 2 Pio 1:4. Oglądając życie, prawi i ludzie czystego serca, oglądać będą oblicze Boga; Ps 11:7, Ps 17:15, Iza 17:7, Mat 5:8. Oglądanie oblicza Boga, to bezpośrednie doświadczenie Bożej miłości, dobroci i sprawiedliwości, które będzie możliwe w świętym mieście; Ps 42:1,2,(2,3). Ci którzy chodzą w ziemi żyjących, chodzą przed obliczem Bożym; Ps 116:9, Ps 142:5. Wszyscy w Domu Bożym, będą z radością chodzić drogami życia przed obliczem Boga; Dzie 2:28, Ps 16:11, Oze 6:2, w świętym mieście, będą chodzić przed obliczem Bożym, a Stwórca wyleje ducha swego na swój lud i już nie będzie zakrywał oblicza swego przed nimi; Eze 39:29, Dzie 2:17. W świętym mieście wszystko opromieni duch Boży który jest światłem oblicza Bożego; Ps 139:7, dlatego prawi i prostolinijni zamieszkają w świętym mieście przed obliczem Boga; Ps 68:3, Ps 140:13, ponieważ Jahwe już nie będzie zakrywał oblicza swego; Eze 39:29. I wszystkie narody przyjdą aby przed obliczem Boga pokłonić się; Obj 15:4. W świętym mieście będziemy razem z Panem Jezusem; Jan 12:26, dlatego będziemy mogli ujrzeć również Pana Jezusa; 2 Kor 5:10. Nasze ciała zostaną uwolnione ze skutków grzechu na podstawie okupu; Rzym 8:23, Fil 3:21. Czoło przedstawia władze umysłowe człowieka, gdzie natura Boga i Jego charakter będą odciśnięte tak, że każdy mający imię Boga na czole, będzie dobrze rozumiał charakter naszego Ojca niebiańskiego. Napisane imię na czole oznacza, że człowiek który je posiada, uznaje w swym umyśle Boga, Jego rolę i święte imię. Kto ma wypisane imię Baranka, wierzy w Jezusa jako Mesjasza Bożego, naszego Zbawiciela. Imię Boga i Baranka mają wypisane na swych czołach zwycięzcy; Obj 3:12, to osoby które w świętym mieście otrzymują nieskażoność i życie, najpierw otrzymują je pierwociny a potem pozostali; Obj 14:1,4. To z tej Nowej Jerozolimy, popłyną wody żywe ku morzu ludzkości niosąc im życie, aż Jahwe stanie się królem całej ziemi; Zach 14:8,9, (Poz), „W owym dniu wypłyną z Jerozolimy źródła wód, jedne w stronę morza wschodniego, drugie ku morzu zachodniemu, i będą płynąć zarówno latem jak zimą. (9) I będzie Jahwe Królem całego świata; w owym dniu Jahwe będzie [Bogiem] jedynym i tylko Jego Imię będzie [czczone].”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I nocy już nie będzie, symbolizuje ona brak obecności Bożej; Obj 22:5, „I nocy już nie będzie, i nie będą już potrzebowali światła lampy ani światła słonecznego, gdyż Pan, Bóg, będzie im świecił i panować będą na wieki wieków.” W nocy panują ciemności, można zostać napadniętym, noc przedstawia ciemności, krainę cienia, śmierć, grób, brak oblicza Bożego, brak nadziei i błogosławieństw. Wszystko to spotyka ludzi będących na zewnątrz świętego miasta Nowej Jerozolimy, ale w świętym mieście zawsze świecić będzie Boże światło oblicza Bożego, chwały Bożej, światło życia i prawdy, a Bóg będzie nas oświecał; Obj 21:23-25, Iza 60:19,20. Jak Mojżesz który przyszedł z góry Synaj od Boga, lśnił jasnym blaskiem dlatego że rozmawiał z Bogiem; 2 Moj 34:29, tak i dzieci Boga będą oświetlone chwałą Jahwe i chodzić będą w światłości; Sędz 5:31, Mat 13:43. Oblubienica Pana będzie aż śniada od blasku chwały Jahwe, naszego słońca; Pnp 1:5, „Śniada jestem, lecz piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru, jak zasłony Szalma.” Stwórca stworzy namiot jako ochronę dla dzieci swoich, tak że będziemy się czuć bezpiecznie; Iza 4:5,6, Ps 105:39. Również Jezus będzie nas oświecał światłem prawdy jako doskonały pasterz; Jan 1:9. Całe miasto święte nie będzie ukryte, ale będzie świecić jak lampa i będzie światłem dla świata; Mat 5:14,15. Nie będzie w świętym mieście nocy beznadziei i grzechu, wszyscy jego mieszkańcy zostaną oświeceni poznaniem i zrozumieniem Jahwe; Jer 31:34. Chwała Boża opromieni wszystkich mieszkańców Nowej Jerozolimy, i królować będą na wieki wieków, co oznacza, że posiądą królestwo po czas niezmierzony, na zawsze; Hebr 12:28, Dan 7:18,27. Tak, jak Bóg dał człowiekowi ogród Eden, by panował nad zwierzętami; 1 Moj 1:26, tak teraz Bóg przywraca dla ludzkości Raj; Obj 2:7, „Kto ma ucho niech usłyszy, co Duch mówi zgromadzeniom wybranych. Temu, co zwycięża dam zjeść z drzewa Życia, które jest w środku raju Boga.” Pierwszy człowiek utracił doskonałość i Raj, doprowadził siebie do degradacji i upadku, a oto teraz Boża Księga Prawdy, ukazuje nam że Bóg czyni wszystko nowe; Obj 21:5, i ukazuje nam człowieka jako króla ziemi, który będzie panował nad odnowioną ziemią i nad zwierzętami ziemi, oraz nad przywróconym Rajem na wieki wieków; Ps 8:5-10,(Lub),(4-9), „czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że zważasz na niego. (6) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od niebian, uwieńczyłeś go chwałą i dostojeństwem. (7) Uczyniłeś go władcą nad dziełami rąk Twoich, wszystko poddałeś pod jego stopy, (8) owce i bydło wszelakie, a także zwierzęta polne, (9) ptactwo niebieskie i ryby morskie, które ciągną ścieżkami mórz. (10) Jahwe, nasz Panie, jak potężne jest Twe imię na całej ziemi!”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jan otrzymuje od anioła zapewnienie, że to wszystko co zostało mu ukazane, jest rzeczywistą Boską prawdą; Obj 22:6, „I rzekł do mnie: Te słowa są pewne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków posłał anioła swego, aby ukazać sługom swoim, co musi się wkrótce stać.” Jan zapisuje słowa anioła, który rzekł do niego, „te słowa są wierne i prawdziwe,” a więc są wiarygodne i należy je traktować z należną powagą i szacunkiem; Tyt 1:2. Podkreślona tu jest wiarygodność Boga jako autora tej księgi, który oświecał proroków, dał też „objawienie” Janowi; 2 Pio 1:21. Niebawem ziści się wszystko co ta księga zapowiada, wszystkie wspaniałe obietnice Jahwe które obwieszcza ta księga; Amo 3:7, dlatego są one wierne, prawdziwe i godne uwierzenia; Dan 2:28. To nie jest opowieść bajkopisarza czy bajarza, Bóg zawsze posługiwał się prorokami, dlatego jest Bogiem natchnionych wypowiedzi; 2 Sam 23:2, 2 Tym 3:16. Wizje jakie otrzymał Jan są wiarygodne, Jan zapisał je dla naszego dobra ufając, że są prawdą od Boga. Dlatego możemy ufać że Bóg przywróci człowiekowi pierwotną doskonałość i dramat ludzi żyjących w obecnym świecie, skończy się. Następnie Jan pisze, że To Bóg jest Bogiem duchów proroków, oznacza to, że to Jahwe ma bezpośredni wpływ na ducha proroków, aby móc posłużyć się prorokami i móc przekazać przez nich, wiarygodne wiadomości; 1 Sam 3:21, Jer 37:6. Podkreślona jest tu bardzo ważna rola Bożych proroków którzy byli używani jako posłańcy Jahwe w trudnych, przełomowych momentach dla ludu Bożego; Jer 33:3, Jer 42:4. Apostoł Jan jest dla nas przykładem takiego wiernego i prawdomównego proroka; Obj 10:11, Obj 19:10. Podobnie jak przy różnych okolicznościach przekazywania poselstwa, tak i tu, Bóg posłał swojego anioła, aby podał wierzącym informacje, co ma się wypełnić w niedalekiej przyszłości, gdyż realizacja tego wszystkiego, jest tylko kwestią czasu. Księga Objawienia dotyczy czasów końca i czasów wtórego przyjścia Pana Jezusa w chwale królestwa; Obj 1:10. To nie jest księga historyczna, jak niektórzy próbują interpretować nauczając, że większość wydarzeń opisanych w tych proroctwach, już się wypełniła w minionych wiekach. Wiarygodny Bóg posłał swego anioła, aby nam ukazać, co wkrótce musi się stać, słowo „musi” świadczy wyraźnie, że Bóg pokieruje wydarzeniami tak, że na pewno się wypełnią; Obj 1:1,2.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jezus zapewnia nas, że niebawem przyjdzie do świętego miasta; Obj 22:7, ”I oto przyjdę wkrótce. Błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej księgi.” Bóg planuje przyszłość dla ludzi, zna ludzkie zachowania w przeróżnych sytuacjach, kontroluje przebieg zdarzeń i może ingerować oraz sprawić, aby wydarzenia potoczyły się po Jego myśli. Chociaż nie znamy dnia i godziny, to jednak powinniśmy czuwać, wysilać się, nie spać pod względem duchowym, bo czas nadchodzi; Mar 13:32-37. Pan Jezus deklaruje, że przychodzi szybko, o nieznanej godzinie i dniu, niespodziewanie jak złodziej, ale rychło; Obj 16:15. Słowo „wkrótce” nie podaje dokładnego terminu, ale należy je rozumieć, że wypełni się za jakiś czas, Oblubienica już słyszy swego umiłowanego, oto stoi On za murem świętego miasta, ogrodu, już zagląda; Pnp 2:8, „Już słyszę umiłowanego! Oto już nadchodzi, biegnie przez góry, skacze po wzniesieniach. (9) Umiłowany mój podobny jest do gazeli lub do młodego jelenia. Stoi teraz za naszym murem, zagląda przez okno, patrzy poprzez kraty.” Podobnie jak Bóg zna przyszłość i ją kształtuje, podobnie Jezus zna przyszłość i ją nam objaśnia; Jan 14:29, Jan 16:4. Objaśniając nam przyszłe wydarzenia, Bóg przygotowuje nas na boleści i problemy jakie przyjdzie nam pokonać. Musimy zachować słowa tego proroctwa; 2 Pio 3:2, Jan 17:6, ponieważ kto strzeże słów proroctwa tej księgi, otrzyma błogosławieństwo; Jan 14:24, Jan 13:17. Strzec słów proroctwa, oznacza także niewykraczanie poza proroctwa tej księgi, nie dodawanie jakiejś filozofii czy fantastyki; Obj 22:18, Gal 1:8. W przeszłości wielu tak robiło, co nie znalazło Bożego uznania; Iza 24:5, Jer 23:16,28,36. Musimy skupić swoją uwagę na przestrzeganiu słów tej księgi, mówi Jan, to jest droga do naszej szczęśliwej przyszłości w Domu Bożym.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jan składa uroczyste świadectwo, że on to faktycznie widział i słyszał, nie ulega więc najmniejszej wątpliwości że można temu świadectwu wierzyć i pokładać w tych słowach swoją nadzieję; Obj 22:8,9, „A ja, Jan, słyszałem i widziałem to. A gdy to usłyszałem i ujrzałem, upadłem do nóg anioła, który mi to pokazywał, aby mu oddać pokłon. (9) I rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów księgi tej, Bogu oddaj pokłon!” Jan po raz drugi już, (Obj 19:10), usiłuje złożyć bardzo uniżony pokłon aniołowi który przedstawia mu wizje. Działał emocjonalnie, nie przemyślał swego impulsywnego czynu, jest przejęty i wzruszony, działa więc pod wpływem emocji. Przeżył tak silne uniesienia, że pod ich wpływem pada na kolana aby wyrazić swoją wdzięczność. Jan spotyka się z protestem anioła, który prostuje jego postępowanie i nakazuje, aby tego nie czynił, aby kłaniał się wyłącznie Bogu; Obj 14:7. Anioł się nie wywyższał, był pokorny, kreślił prawdziwą naukę o tym, komu należy się cześć i chwała. Kiedy anioł ostrzegł Jana przed czynem który mógłby być uznany za bałwochwalczy, Jan natychmiast się zastosował, to wspaniały przykład pokory dla nas. Niestety, nie wszyscy aniołowie zawsze reagowali tak zdecydowanie na próby składania im hołdu, zdarzali się i tacy, którzy chętnie odbierali akty czci a nawet domagali się ich; Mat 4:9,10, Kol 2:18. Anioł Boży odróżnia się od anioła odstępczego tym, że Boży odmawia przyjmowania wyrazów czci należnej Bogu, natomiast diabelski chętnie lubi wzbudzać zachwyt i skupiać całą uwagę drugich na sobie, podobnie jest ze sługami Boga; Dzie 10:25,26. Ludziom można wyrażać wdzięczność i szacunek, ale hołd i cześć, należy się wyłącznie Bogu Najwyższemu; Judy 25. Jeżeli ktoś nie postępuje zgodnie z tym wzorem, to istnieje ryzyko, że stanie się idolem który zagarnia dla siebie część chwały przynależnej Bogu. Czasem, zamiast wyrazić komuś zwykłe podziękowania, zniżamy się do roli sługi uniżonego, a przecież musimy pamiętać, że sługą uniżonym jesteśmy przede wszystkim wobec Boga Ojca naszego; Obj 4:9-11, Ps 29:1,2. Jakże odmienna jest postawa pokornego anioła, od postawy współczesnych przywódców duchowych, którzy odbierają hołdy od swoich wyznawców. Kiedy ludzie klękają przed nimi, całują ich po rękach, nazywają ich ojcem świętym, oni nie protestują z tego powodu, widać że sprawia im to wielką przyjemność, gdy cześć należna Bogu im jest oddawana.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Anioł daje Janowi polecenie; Obj 22:10, „I rzecze do mnie: Nie pieczętuj słów proroctwa tej księgi! Albowiem czas bliski jest.” W tamtych czasach zwoje były pieczętowane pieczęciami, służyło to temu, aby nikt nie powołany nie mógł ich przeczytać i dowiedzieć się co zawierają. W przeciwieństwie do proroka Daniela; Dan 12:4,9, Jan nie miał pieczętować zapisów tej księgi. Słowa o powrocie Pana Jezusa i wydarzeniach z tym związanych, nie miały być okryte tajemnicą, aby wszyscy mogli je zrozumieć i oczekiwać wtórego przyjścia Pana Jezusa, bo wyznaczony czas jest bliski; Obj 1:3, „Błogosławiony ten, kto czyta, i ci, którzy słuchają słów tego proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane, bo czas jest bliski.” Wizja Nowej Jerozolimy także ma być jawna i zrozumiała dla wszystkich, słowa, że czas jest bliski, należy rozumieć jako zachętę, ponieważ dodawały uczniom otuchy i mobilizowały do aktywnego oczekiwania. Chrześcijanie powinni żyć rychłym przyjściem Pana Jezusa; Jak 5:8, Filip 4:5. Słowa że czas jest bliski, należy rozumieć że słowa tej księgi dotyczą czasu końca i wkrótce się wypełnią; Obj 10:5-7. Mimo że treść księgi jest prosta, jednak wielu ludzi uwikłało się w tak fantazyjne interpretacje, że sami uczynili tę księgę zapieczętowaną dla siebie; Iza 29:11.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dlaczego anioł mówi Janowi dziwne słowa, że kto brudny, niech nadal się brudzi? Obj 22:11, „Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi, lecz kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca.” W jedenastym wersecie mamy podział ludzi na dwie grupy, pierwsza to czyniący nieprawości, krzywdziciele szkodzący drugim, ci niech dalej postępują tak jak chcą, powstrzymać ich generalnie się nie da, lepiej pozostawić ich niech idą swoją drogą; Ps 107:40. To właśnie w czasach ostatecznych miało dojść do wzrostu bezprawia i nie powinno nas to dziwić, zajmowanie się ludźmi którzy lekceważą przesłanie Słowa Bożego, to strata czasu; Mat 24:12. Nieprawi nadal będą mówić to co nierozumne i szkodliwe, wyrażając się obelżywie o tym, czego nie znają; Iza 32:6, Judy 10, tacy już się nie nawrócą, zatracili taką zdolność; Jan 12:39,40. Ale ty możesz zachować właściwą postawę i pomimo że drudzy postępują niegodziwie, ty zachowuj właściwą postawę i pilnuj sprawiedliwości i uświęcania się; 2 Tym 3:13-17. Możesz należeć do drugiej grupy ludzi, która ma skłonności do sprawiedliwości i chce żyć życiem sprawiedliwych, ci niech dalej czynią to co prawe, a święci niech nadal się uświęcają; 2 Tym 2:19. Słowa te dotyczą spraw prostych, prawości i nieprawości, w trudnych czasach ludzie będą podejmować błędne decyzje, ale człowiek bojący się Boga i naśladujący Jezusa, będzie nadal się uświęcał; Iza 55:7. Czas jaki mamy, najlepiej wykorzystać do oczyszczania siebie i do uszlachetniania; Fil 3:16, Dan 12:10. Ludzie święci, to ludzie uduchowieni, ludzie wiary oddzieleni do służby dla Boga, odróżniający to co święte, od tego co świętym nie jest; Mat 13:43, Mal 3:18, uświęcają się, ponieważ Bóg jest święty; 1 Pio 1:15. W trudnych czasach końca, święci będą się odróżniać od ludzi nieprawych, jest jeszcze czas by zawrócić ze złej drogi; Hebr 12:14, Rzym 12:1. Do której klasy ludzi będziemy zaliczeni, zależy głównie od nas samych, jednak warto się uświęcać, prowadzić życie uczciwe, bogobojne, święte, warto się rozwijać ku doskonałości, uświęcać swój umysł i serce; 2 Kor 5:5.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jezus mówi, że przychodzi wkrótce, znaczy to, że przychodzi niebawem, niezwłocznie, rychło; Obj 22:12, „Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku.” Bóg i Jezus przychodzą na Syjon, do świętego miasta Nowej Jerozolimy; Obj 14:1, Zach 8:3. Jezus mówi że przyjdzie szybko, rychło, nagle, wówczas wszyscy otrzymają zapłatę za swoje czyny, stosownie do swego postępowania; Obj 14:13, Obj 20:13. Jezus przyjdzie w chwale swego Ojca i wtedy odda każdemu według jego uczynków; Mat 16:27, Jer 17:10. Nie trzeba będzie dłużej czekać na zapłatę, będzie ona w ów dzień; Iza 30:25. Jezus przychodzi i przystępuje do sądu i wymierzenia kary ludziom, którzy nie chcą znać Boga i nie zamierzają okazywać posłuszeństwa dobrej nowinie zwiastowanej w tym czasie na ziemi; 2 Tes 1:7,8. Nikt nie będzie pokrzywdzony, każdy otrzyma według swoich wysiłków, na niegodziwców spadnie ucisk i udręka; Rzym 2:9, Ps 28:4. Sąd Boży to odpłata według uczynków, niegodziwi otrzymają według niegodziwości swojej, a pochwałę i nagrodę otrzymają ludzie czyniący prawość; Iza 40:10. Nagroda dla ludu Bożego będzie w świętym mieście, Nowej Jerozolimie; Iza 62:11,12, (Poz), „Oto Jahwe ogłasza aż po krańce tej ziemi: - Powiedzcie Córze Syjonu: Oto nadchodzi twój Zbawca! Oto wraz z Nim [idzie] Jego nagroda, a przed Nim jego odpłata. (12) Ludem Świętym nazywać ich będą, Odkupionymi [przez] Jahwe, a ciebie zwać będą Poszukiwaną, Miastem nie opuszczonym.” Bóg zna nasze myśli i nasze pragnienia; Przy 24:12, zna nasze uczynki, ludzie prawi zapisani są w księdze życia; Obj 20:12. Ci którzy pilnie szukają Boga, zostaną nagrodzeni, otrzymają zapłatę za swój trud; Hebr 11:6. Nagroda będzie w zasięgu ręki, nawet dla tych, którzy w niewielkim stopniu okazali serce dla prawdy Słowa Bożego i uczniów Pana Jezusa; Mat 10:42. Wszyscy szukający Boga przyjdą do świętego miasta i otrzymają życie wieczne; Rzym 2:6,7, „Bóg właśnie odpłaci każdemu zgodnie z jego uczynkami. (7) Tym, którzy wytrwale czynią dobro i w ten sposób szukają chwały, czci i nieśmiertelności, da życie wieczne.” Wszyscy prawi będą mieli prawo do drzewa żywota, oznacza to bycie godnym otrzymania błogosławieństw, włącznie z życiem wiecznym; Rzym 4:17. Jezus będzie światłem w Nowej Jerozolimie, sąd będzie polegał na tym, że prawi przyjdą do światła; Jan 3:19-21, Łuk 2:30-32, Mat 12:18, na pewno będą mieli możliwość wejścia do świętego miasta Nowej Jerozolimy, gdyż sąd z uczynków, to dostosowanie swego życia do potrzeb wejścia do świętego miasta.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kim jest alfa i omega? Obj 22:13, „Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec.” O swoim przyjściu informuje nas Jezus, dlatego to On tu jest Alfa i Omega; Obj 1:17, Obj 2:8, Obj 3:14. Alfa i Omega to pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego, podobnie jak w polskim A i Ż. Co oznacza zwrot „Pierwszy i Ostatni” użyty w stosunku do Jezusa? Został on użyty w kontekście Jego śmierci i zmartwychwstania, co jednoznacznie wynika z; Obj 1:17,18, Obj 2:8. Znaczy to, że Jezus jest początkiem ludzi zmartwychwstałych ze śmierci; Kol 1:18, Obj 1:5, Dzie 26:23. Będzie także tym, który doprowadzi do końca cały proces sądu i zmartwychwstania ludzkości; Jan 5:21, Jan 11:25. Tym sposobem Jezus będzie tym, który dokończy realizację zamysłu Bożego co do zbawienia ludzkości, który został Jemu powierzony; Jan 3:16, Jan 6:39,40. Ten tytuł dotyczy także Jezusa, ponieważ to On otrzymał pełnię władzy i mocy, aby zrealizować zamysł Boga co do zbawienia ludzkości, w nim Bóg realizuje swój plan co do zbawienia; 1 Kor 15:24.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kim są mieszkańcy Nowego Jeruzalem? Są zwycięzcami ubranymi w białe szaty, ludźmi nieskalanie czystymi którzy mieli odwagę iść za Panem Jezusem; Obj 22:14, „Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta.” Mamy tu podane siódme błogosławieństwo zawarte w Księdze Objawienia; Obj 1:3, Obj 14:13, Obj 16:15, Obj 19:9, Obj 20:6, Obj 22:7, Obj 22:14. Większość z nich jest związana z wejściem zbawionych do świętego miasta, Nowej Jerozolimy. Pierwsi ludzie mieli niegdyś prawo do korzystania z owoców drzewa życia w raju, które sprawiało że ich ciała stale się odnawiały, nie zachodziły procesy starzenia się. Niestety, przez nieposłuszeństwo nasi pierwsi rodzice utracili ten cudowny przywilej i popadli pod ogólne prawo przyrody, wedle którego procesy starzenia się, z czasem pozbawiają życia każdą istotę. Jahwe jednak nadal zachował plan zasiedlenia ziemi doskonałymi ludźmi. Ten zamysł Stwórcy zostanie zrealizowany w Jego Królestwie, w świętym mieście ludu Bożego, Nowej Jerozolimie. Ludzie którzy zostaną wpuszczeni do świętego miasta uzyskają doskonałość i nieskażoność, w jednej chwili, w mgnieniu oka; 1 Kor 15:51-53, nie będzie tu potrzebny jakiś długotrwały, wieloletni, żmudny proces dochodzenia do doskonałości, jak to starają się nauczać i przekonywać niektórzy. Otrzymamy także Boską naturę dzięki której ochronimy siebie przed zepsuciem jakie niesie pożądliwość: 2 Pio 1:4. Mieszkańcy świętego miasta będą więc ludźmi potrafiącymi zachować moralność i posłuszeństwo wobec Boga, będą zdyscyplinowani i chętni do kierowania się Bożymi prawami, będą potrafić panować nad samolubnymi pragnieniami jakie mogłyby się pojawiać. I to na tej górze, czyli w świętym mieście Nowe Jeruzalem, unicestwi Bóg śmierć na zawsze; Iza 25:7,8. Bóg umieści w nas serce czyste i ducha ochoczego, i zachowa skazanych na śmierć; Ps 79:11, Ps 51:10-12,(12-14). Jahwe przywróci mieszkańcom świętego miasta dawną sprawiedliwość i odmłodzi wszystkich; Hiob 33:24-26, „i jeśli on zlituje się nad nim i powie: Zachowaj go od zejścia do grobu, znalazłem okup za niego, (25) wówczas ciało jego odzyska młodzieńczą świeżość i będzie jak za dni swojej młodości. (26) Boga będzie wzywał i On mu pobłogosławi, pozwoli mu patrzeć w swoje oblicze i przywróci człowiekowi dawną sprawiedliwość.” Bóg przebaczy wszystkie nasze przewinienia, uzdrowi nasze dolegliwości i odmłodzi nas; Ps 103:3-5. Jordan jest obrazem rzeki życia w świętym mieście, kiedy zostaniemy zaprowadzeni do rzeki życia w Nowej Jerozolimie, ciała nasze odmłodnieją i będą jak ciała małego chłopca; 2 Król 5:10,14. Wszyscy którzy chcą skorzystać z tych wspaniałych błogosławieństw, będą musieli wkroczyć jedną z bram prawości do Nowej Jerozolimy, stać się kamieniem tej świątyni, jej filarem, będzie to koniecznym warunkiem uzyskania prawa do drzewa żywota; Obj 3:12, Obj 2:7. To ludzie czyniący przykazania Boże, będą błogosławieni i uznani za godnych wejścia do świętego miasta bramami chwały i prawości, będą mieli prawo do szczęśliwego wiecznego życia; Ps 118:19,20, Łuk 13:24-30. Jednak do miasta nie wejdzie nikt, kto nie jest odpowiednio ubrany, to świątynia Boga, Dom Boży, tu jesteśmy gośćmi Najwyższego; 3 Moj 26:11,12, Obj 3:5. Tu znajdziemy schronienie w grodzie warownym Jahwe; Ps 31:19-21,(20-22), w Domu Bożym który będzie domem modlitwy dla wszystkich narodów; Iza 56:7. Dlatego ci którzy chcą zostać obywatelami miasta, muszą dokładnie wyprać swoje szaty, uporządkować swoje sprawy przed Bogiem; Iza 1:18,19. Natomiast czyniący nieprawości, zostaną wyrzuceni ze świętego miasta; Ps 101:6-9, „Oczy moje zwrócę na wiernych w kraju, aby mieszkali wraz ze mną, ten będzie u mnie służbę sprawował, kto nieskalaną kroczy drogą. (7) Nie zamieszka w moim domu, ktokolwiek działa podstępnie, i nie ostoi się przed mymi oczyma, kto kłamstwa rozgłasza. (8) Co rano będę niszczył wszystkich przeniewierców w kraju, aż wytracę z Miasta Jahwe wszystkich, którzy czynią nieprawość.” Wszyscy zmierzający do świętego miasta, muszą się oczyścić z wszelkich duchowych brudów i niewłaściwych uczynków; Ps 24:3-6. Kto się nie przyłożył i nie wyprał swoich szat z niegodziwych uczynków; Obj 19:8, zostanie wyrzucony z przyjęcia weselnego; Mat 22:11-14. Pranie swoich szat, to skrucha i unikanie grzechu, bałwochwalstwa i kłamstwa; Obj 14:4,5. Chociaż przed ludźmi może człowiek ukryć swoje brudne skłonności do grzechu, to jednak przed przychodzącym Jezusem z Jego aniołami, nie zdoła ich ukryć; Mat 13:47-50. Oprócz wyprania naszych szat i wykazania uczynkami, że pragniemy mieć dobre stosunki z Bogiem, musimy jeszcze wybielić nasze szaty we krwi Baranka; Obj 7:14. Jezus Chrystus poprzez swoją śmierć, przygotował nam drogę zbawienia, dzięki której człowiek piorący swoje szaty, dostępuje przebaczenia grzechów; 1 Jan 1:7. Każdy kto wchodzi do świętego miasta, musi przyjąć tę ofiarę i uwierzyć w zbawienną moc ofiary Chrystusowej, to warunek zamieszkania w świętym mieście, w Domu Bożym. Utrzymywanie swych duchowych szat w czystości, przestrzeganie przykazań Bożych i przejawianie wiary w Jezusa; Obj 14:12, to warunek wejścia i pozostania w świętym mieście. Pod warunkiem czystych szat, będziemy mieć prawo skorzystać z owocu drzewa życia, oznacza to udział w życiu wiecznym w bliskiej więzi z Bogiem.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A na zewnątrz przybytku Bożego, czyli poza murami miasta, pozostaną ci, którzy będą pozbawieni łaski Bożej i miłosierdzia Jego; Obj 22:15, „ Na zewnątrz są psy i czarownicy, i wszetecznicy, i zabójcy, i bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i czynią je. Kiedy Jezus nauczał ludzi, Jego uczniowie stanowili królestwo Chrystusowe; Kol 1:13, obecność Jezusa pośród nich świadczyła, że królestwo było pośród nich; Łuk 17:21. Podobnie będzie podczas wtórego przyjścia Pana, ci którzy przyjdą do Nowej Jerozolimy, staną się królestwem; Obj 1:6. Ludność ziemi będzie podzielona na dwie kategorie, ludzi którzy spełniają warunki, praktykują świętość i czystość, dlatego wchodzą do wnętrza świętego miasta, świętego zboru Bożego; Mar 4:11, Kol 4:5. Oraz ludzi którzy pozostali na zewnątrz świętego miasta, ludzi którzy jeszcze nie zdążyli się osądzić, oraz tych zatwardziałych w swych dążeniach, nieposłusznych i nikczemnych których sądzi Bóg; 1 Kor 5:12,13,(UBG), 1 Tes 4:12, Obj 9:20,21. Zwyciężający odziedziczą życie w świętym mieście, w przeciwieństwie do tych, którzy są tchórzami, nie mają wiary, prowadzą się niemoralnie, uprawiają spirytyzm lub są bałwochwalcami. Na zewnątrz świętego miasta pozostaną ci, którzy nie wejdą do niego, będą poddani zawieruchom wielkiego ucisku; Obj 7:14. Drogą na Syjon nie będą chodzić ludzie nieczyści i głupcy; Iza 35:8, niegodziwcy nie wejdą do zgromadzenia prawych; Ps 1:5. Na zewnątrz będą ciemności wielkiego ucisku, braku nadziei, oraz płacz i zgrzytanie zębami; Mat 25:30, również ludzie religijni którzy nie spełniają warunków pobytu w świętym mieście, pozostaną na zewnątrz, w ciemnościach, gdzie światło Boże nie dociera, ich religijność nie jest Bożą religijnością, ich sprawiedliwość nie jest Bożą sprawiedliwością; Mat 8:12, Dzie 7:51-54. Także ich przywódcy, nazwani „złym niewolnikiem” otrzymają dział z obłudnikami; Mat 24:48-51. Słowa, „na zewnątrz są psy,” to aluzja do popełnianych nadużyć seksualnych, dotyczy ludzi zdemoralizowanych, zboczeńców seksualnych zachowujących się jak zwierzęta; 5 Moj 23:18, Rzym 1:26-28, 1 Tym 1:10. Pozostaną na zewnątrz świętego miasta, poza świętą społecznością dzieci Boga, i nie będą mieli dostępu ani do wody życia, ani do drzew nieustannie rodzących owoce; Obj 21:27. Na zewnątrz będą także czarownicy, wszyscy zajmujący się spirytyzmem, guślarze którzy mają do czynienia z siłami złego; 3 Moj 19:26,31, 5 Moj 18:10,11. Oraz wszetecznicy, ludzie moralnie zepsuci, prowadzący rozpustny tryb życia; Gal 5:19. A także ludzie zajmujący się bałwochwalstwem, to ludzie oddający cześć przeróżnym przedmiotom zamiast Bogu; Gal 5:20-21. Chodzi o wszystkich, którzy dopuszczają się rzeczy obrzydliwych dla Boga naszego; Efez 5:5, Obj 21:8. I każdy który miłuje i czyni kłamstwo, każdy kto kocha kłamstwo i nim żyje; Ps 5:5-7. Kłamcy, to ludzie zwodzący drugich, poprzez fałszywe kłamliwe interpretacje Słowa Bożego; Obj 2:2. Ludzie miłujący kłamstwo i dopuszczający się tych wszystkich obrzydliwości, nie wejdą do królestwa Bożego; 1 Kor 6:9,10. Dlatego nie powinniśmy się łudzić, że jakoś tam będzie, Jan przestrzega nas, abyśmy podczas przyjścia Pana nie byli zawstydzeni; Kol 3:9, 1 Jan 2:28.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jezus troszczy się o lud Boży w zborach, dlatego poprzez swojego anioła przesyła nam cenne informacje dotyczące zamysłu Boga co do nadchodzącej przyszłości; Obj 1:1, oraz co do wyboru Jezusa na Króla królestwa Bożego, który pochodzi z rodu Dawidowego; Obj 22:16, „Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach. Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna.” Dawid zbudował potężne królestwo z Jerozolimą jako stolicą, królestwo Dawidowe stało się cieniem na większe królestwo którego władcą ma być jego potomek, Jezus Chrystus; Heb 7:14, 1 Kor 10:11. Jezus jest korzeniem rodu Dawida, słowo korzeń oznacza pochodzenie, początek, ród, ojciec; Iza 11:10, Obj 5:5, Jezus stał się nim poprzez swoją śmierć którą nabył prawo życia dla potomstwa Adamowego, w tym również dla Dawida. Korzeń jest fundamentem dla całej rośliny; Efez 3:16,17, Kol 2:6,7, odżywia ją i dźwiga, dlatego Jezus jest fundamentem zboru Bożego. Słowo Boże podaje Jego królewski rodowód, gdyż jako Król panował będzie; Jer 23:5, Jer 33:15. Jezus ma prawo do tronu Dawida, to Jego dziedzictwo; Łuk 1:32,33, Rzym 1:3,4, Rzym 4:13, jest nie tylko potomkiem Dawida, ale i jego latoroślą, ponieważ wywodzi się z rodu Dawida; Iza 11:1,2, Iza 53:2. W Chrystusie jest wypełnienie wszelkich obietnic Bożych, to On jest wybranym Królem królów i Panem panów; Obj 19:16, a Jego królestwo będzie utwierdzone na zawsze. Podobnie jak król Dawid panował z Jerozolimy nad innymi królami i narodami, tak z Nowej Jerozolimy większy Król Dawid, Jezus Chrystus, będzie panował; 2 Sam 7:16, Iza 9:7. On ustanowi prawdziwą sprawiedliwość na ziemi; Iza 42:4. Jezus mówi, że jest jasną gwiazdą poranną, gwiazdami są nazwani w Słowie Bożym wybitne osoby i aniołowie; Dan 12:3, Hio 38:7. Ponad tymi gwiazdami pragnął zasiąść Lucyper, sprawować nad nimi władzę i przewodnictwo, ale nigdy mu się to nie udało; Iza 14:13,14. Jezus jest jasną gwiazdą poranną, niosącą światło o poranku nowego dnia; Obj 2:28. Gwiazda jasna poranna, zwiastująca nadejście nowego dnia i światła, rozświetla mroki i zapowiada koniec nocy, koniec ciemności, ponieważ dzień się przybliżył a noc chyli się ku końcowi; 4 Moj 24:17. Zwracajmy uwagę na słowo prorocze, ponieważ zachowując je w naszych sercach, wschodzi jutrzenka w naszych sercach i dzień nadchodzi; 2 Pio 1:19.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dlaczego duch i Oblubienica zachęcają wszystkich w dniach ostatecznych słowem „Przyjdź?” Obj 22:17, „A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.” Oblubienica to święte miasto, Nowe Jeruzalem; Obj 21:9,10, której społeczność bezustannie zajmuje się głoszeniem ludom i narodom mówiąc, „Przyjdź!” Tym sposobem zachęca wszystkich do przyjścia do Domu Bożego, do świętego miasta, przyjdź i znajdź tu wytchnienie; Iza 41:17, Iza 14:32. Duch to głos Boga, głos czystej prawdy Słowa Bożego; Jan 16:13, Zach 7:12. Duch Boży dociera do nas poprzez natchnione wypowiedzi proroków; Obj 22:6, aby przedstawić dzieciom Boga co ma się stać wkrótce; Iza 42:23, Obj 1:19. Każdy kto słyszy te wypowiedzi, jest zachęcany do tego, aby mówił, ”Przyjdź,” do ludzi słuchających. Niestety, niewielu ludzi ma otwarte uszy na Słowo Ewangelii Bożej; Obj 3:6,13,22. Oto wielkie dzieło ewangelizacji w dniach ostatnich, ma zacząć działać będąc pobudzane duchem Bożym; Obj 2:7. W dniach ostatecznych duch i Oblubienica, czyli święty zbór Boży, mówić będą razem, „Przyjdź!” Gdzie mamy przyjść? Mamy przyjść na Syjon, czyli do świętego zboru Dzieci Boga Żywego który Bóg tworzy w dniach ostatnich. Oblubienica będzie działać pod natchnieniem ducha świętego i zapraszać wszystkich do świętego miasta. Powinnością każdego kto słyszy jest, aby ogłaszał o błogosławieństwach świętego miasta, Domu Bożego, jakie są przygotowane dla ludu Bożego przez Boga; Mat 24:14. Oblubienica oczyszczona z wszelkich fałszywych nauk i tradycji ludzkich, przyodziana w czyste białe szaty świętości i prawdy, zaprasza tymi słowami do wejścia do świętego miasta, i do wzięcia udziału w wielkim dziele ewangelizacji, które będzie prowadzone począwszy od dni końca, po ostatnie dni Milenium; Obj 20:6,13. Ewangelizacja nie może być ludzkim programem, wytworem ludzkiej wyobraźni w oderwaniu od ducha świętego, jak to było do tej pory u przeróżnych wyznań, głoszących swoje ideologie i dogmaty. Kto słyszy to poselstwo, niech powie sobie, „to oferta dla mnie, skorzystam z wody życia w świętym mieście.” Jednak nie każdemu duchowi należy dawać wiarę; 1 Jan 4:1-3. Jezus tej wody udzielał będzie darmo każdemu kto przyjdzie, możemy sobie wizualnie wyobrazić Pana Jezusa z czerpakiem jak nalewa w świątyni każdemu do kubka; Jan 7:37,38, Obj 7:17, każdy kto chce być posłuszny Bogu i kto pragnie tej wody, otrzyma darmo ze źródła życia; Obj 21:6, Dzie 5:32. A kto pragnie, kogo Bóg pociąga; Jan 6:44, niech przychodzi, bo woda nie będzie wlewana nikomu na siłę. Kto chce, ten przyjdzie dobrowolnie, bez przymusu i niech bierze wodę życia darmo, czystą prawdę jak kryształ. Tam gdzie jest woda życia, tam jest duch prawdy, tam jest zrozumienie Słowa Bożego; Przy 1:23; „Nawróćcie się na moje upomnienia! Oto wyleję na was mego ducha, dam wam poznać moje słowa.” Tam gdzie jest prawda, nikt nie woła pieniędzy, dziesięcin, nikt nie chce sprzedawać jej za pieniądze; Iza 55:1-3, „O pójdźcie, wy wszyscy spragnieni, do wody, i wy, co srebra nie macie, przybywajcie! Zaopatrzcie się w zboże i jedzcie, pójdźcie, zaopatrzcie się bez pieniędzy i bez zapłaty w wino i mleko! (2) Po cóż macie wydawać srebro na to, co nie jest chlebem, a swój zarobek na to, co nie syci? Słuchajcie mnie, słuchajcie, a spożywajcie to, co dobre, i dusza wasza uraczy się obficie! (3) Nakłońcie uszu i przychodźcie do mnie, słuchajcie, a dusza wasza żyć będzie! I zawrę z wami wieczyste Przymierze, [udzielę] łask zapewnionych Dawidowi.” Obciążeni i spragnieni powinni przyjść aby doznać pokrzepienia; Jan 4:14, Mat 11:28. W świętym Domu Bożym, wszyscy będą jeść i pić, będą korzystać z bezmiaru duchowych dóbr, ucztować i radośnie wołać w dobrym nastroju serca; Iza 65:13,14, „Dlatego tak mówi Pan, Jahwe: - Oto słudzy moi będą spożywali, a wy głodować będziecie. Oto słudzy moi pić będą, a wy odczuwać będziecie pragnienie. Oto słudzy moi weselić się będą, a wy pohańbieni będziecie. (14) Oto słudzy moi będą śpiewać radośnie z serca przepełnionego szczęściem, a wy z boleści serca krzyczeć będziecie i lamentować w rozterce ducha.” I wiele ludów i narodów przyjdzie aby mieć udział w błogosławieństwach Domu Bożego i aby być pouczani przez Boga; Mich 4:2, „i ludy liczne przybędą mówiąc: Chodźmy, wstąpmy na górę Jahwe i do Domu Boga Jakuba! Niech nas pouczy o drogach swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami! Z Syjonu bowiem wyjdzie Prawo i słowo Jahwe z Jeruzalem.”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Teraz Jezus zwraca się do tych, którzy słuchają słów proroctw tej księgi; Obj 22:18,19, „Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze; (19) a jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.” Przestroga dotyczy ludzi którzy słuchają proroctwa tej księgi, to czytający nie powinni się ważyć niczego dodawać ani ujmować z tej księgi; Łuk 11:28, Ps 1:1,2. To czytający tę księgę nie mogą dodawać niczego według swojej wyobraźni, według tradycji, zasłyszanych mitów czy ludzkiej filozofii, czyniąc tak, będzie fałszował Słowo Boże; Przy 30:5,6. Czy chciałbyś aby Bóg dołożył ci którąś z opisanych plag które mają spaść na świat i odstępcze chrześcijaństwo? Na pewno nie, ale jest wielu ludzi którzy potrafią przeczytać dwa słowa, a zinterpretować je dziesięcioma zdaniami, takie interpretacyjne dokładanie przekształca ich nauki w fantastykę religijną. Niektórzy potrafią na jednym lub dwóch wersetach stworzyć i przedstawić cały wykład biblijny trwający godzinę, potrafią dużo dodawać, dlatego i Bóg im doda; Obj 15:1. Każda prawda biblijna musi być poparta szeregiem wersetów biblijnych, nie złudną interpretacją i elokwencją mówcy. Księga Objawienia jest szczególnie podatna na manipulacje, ponieważ zawiera dużo symboli, które są przez nich interpretowane na różne sposoby, kto chce interpretować Biblię, musi szczególnie uważać; Jak 3:1. Nawet apostoł Paweł usilnie przestrzegał braci, aby nie wychodzili poza to, co jest napisane; 1 Kor 4:6. Ostrzeżenie to, jest przede wszystkim skierowane do fałszywych nauczycieli, którzy przekręcają Słowo, albo dodają wygodne im opowieści, aby mogli znaleźć poparcie dla własnego dogmatu; 1 Tym 1:6,7, 2 Kor 11:4. Fałszywi prorocy prorokują swoim społecznościom pokój, dobrobyt i błogosławieństwo, kłamstwem zwodzą ludzi aby nie szukali Boga i prawdy; Jer 14:11-14, (Poz), „Potem Jahwe rzekł do mnie: Nie wstawiaj się o pomyślność tego ludu. (12) Gdy pościć będą, nie wysłucham ich błagania, a kiedy składać będą całopalną ofiarę i ofiarę z pokarmów, nie będę miał w nich upodobania, lecz wytracę ich mieczem, głodem i zarazą. (13) Wtedy rzekłem: Ach, Panie mój, Jahwe! Oto prorocy głoszą im: Nie zobaczycie miecza i głodu mieć nie będziecie, użyczę wam bowiem trwałej pomyślności na tym miejscu. (14) I rzekł do mnie Jahwe: Prorocy ci wieszczą fałsz w Imię moje. Jam ich nie posyłał, nie nakazywałem im niczego ani też do nich nie przemawiałem. Fałszywe widzenia i wieszczby, wymysły i oszustwa swych serc podają wam oni za proroctwa.” Utwierdzają ludzi w błędzie aby tkwili w tradycjach swych organizacji w których oni pełnią wysokie stanowiska, ale Jahwe okrył ich oczy proroków zasłoną; Iza 29:10,11, prorokowanie fałszywych proroków skończy się niedługo; Jer 5:31. Z jednej strony Bóg obiecuje błogosławieństwo dla tych, którzy czytają to proroctwo i strzegą go, ale z drugiej strony, daje ostrzeżenie dla tych, którzy odrzucają prawdy tej księgi lub manipulują jej treścią. Żadnych dodatków i wstawek, żadnych skreśleń, a interpretacje mają być zgodne z duchem Słowa Bożego; 2 Jan 9, 2 Kor 4:2. Do przestrzegania słów tej księgi należy podchodzić z odpowiedzialnością; Jer 23:28. Spekulacje, wytwory fantazji i wyobraźni których nie można poprzeć Słowem Bożym, należy odrzucać; 2 Kor 2:17, postępowanie wbrew poleceniom Jahwe, jest sprzeniewierzeniem się Bogu Najwyższemu; 1 Król 13:6-26. W Słowie Bożym każdy drobiazg, każde słowo, nawet litera, ma znaczenie, czasem niewielki dodatek do duchowego posiłku psuje jego wartość; Kazn 10:1. Pomimo ostrego zakazu dodawania czegokolwiek do Pism, bądź ujmowania z nich czegokolwiek, kiedy w pierwszych wiekach nastały czasy popierania chrześcijaństwa przez władze i szerokiego przyjmowania ludzi z narodów do zborów, przyjmowano ich razem z ich dotychczasowymi wierzeniami pogańskimi. Tym samym do zborów weszło szeroką falą odstępstwo i wiele nauk Słowa Bożego zaczęto naginać do potrzeb i wierzeń ludów z narodów. Tak włączono nauki Platona o wędrówce duszy w zaświaty, dołożono nauki trynitarne i wiele wiele innych, tak że ludzie zatracili całkowicie sens oraz zrozumienie Pism. Te błędne nauki pokutują w wielu wyznaniach do dni dzisiejszych, piją one w nich zatrutą wodę; Jer 8:14. Karmią się ze stołu który stanie się dla nich sidłem i pułapką; Rzym 11:9. Ich ogrody stały się jak pozbawione wody a oni sami, jak wiązka pakuł; Iza 1:30,31. Z czasem ludzie którym brakuje pokory, a mają kreatywne umysły pełne fantastycznych pomysłów, wymyślili cały szereg nauk, które do dni dzisiejszych cieszą się wielkim powodzeniem i uznaniem w wielu wyznaniach, a z prawdą nie mają nic wspólnego. Ich nauki są skażone poprzez interpretacje ich wybitnych uczonych, którzy trzymają się raczej filozofii i starożytnej mitologii, niż prostych nauk Słowa Bożego. Ich uczeni nie szukają prawdy i drogi na Syjon, do Nowej Jerozolimy, lecz szukają potwierdzenia dla nauk swoich uczonych w piśmie, swych przewielebnych. Dlatego miliony będą pozbawione udziału w drzewie życia i dotknięte plagami opisanymi w tej księdze. Lecz do świętego miasta wejdzie lud czysty i święty, pijący czyste wody prawdy; Ps 15:1-5, Ps 84:11, dlatego należy odkopać studnię czystych, źródlanych prawd Słowa Bożego, którą dawno temu zakopali wrogowie ludu Bożego; 1 Moj 26:18,19. Jak Filistyni pozasypywali źródła czystej wody, tak odstępcy pozasypywali źródła czystej prawdy piachem tradycji, filozofii i zabobonów. Źródło ogrodu Chrystusowego ma być źródłem wody żywej; Pnp 4:15,(Poz), „Źródło mojego ogrodu jest zdrojem wody żywej, która wytryska z Libanu.” Niektórzy ujmują wiele z tej księgi, ujęcie, to umniejszenie jej znaczenia, pomniejszenie wartości, lekceważenie prawdziwej nauki. Wielu pomniejsza to, co mówi Słowo Boże, a powiększają to, co jest wytworem ich fantazji; 5 Moj 12:32. Ujęcie przez Boga udziału w drzewie życia i w świętym mieście, oznacza ujęcie z błogosławieństw w Nowej Jerozolimie, podanych i opisanych w tej księdze; Obj 3:5, Obj 21:2.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Powrót Pana Jezusa, to wizja lepszego, doskonałego świata emanującego dobrem, pięknem i pokojem. Będzie to świat harmonijnego porządku i sprawiedliwości pod panowaniem Mistrza i Wodza kierującego w imieniu Boga Najwyższego bezpośrednio nową ziemią; Obj 22:20, „Mówi ten, który świadczy o tym: Tak, przyjdę wkrótce. Amen, przyjdź, Panie Jezu!” Słowo „amen” pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza pewność, prawdę, niech się tak stanie. Amen było gwarantem, że coś nie jest fikcją, ale jest prawdą. Słowo to jest jak pieczęć potwierdzająca prawdę dokumentu; Neh 8:6, Ps 106:48. Amen kończy modlitwę i kończy zgromadzenie; Obj 1:5,6, Obj 7:11,12. Wszelkie „amen” jest w Jezusie Chrystusie jako tym, w którym jest wypełnienie wszelkiego zamysłu Bożego; Obj 3:14. Cały ten ostatni rozdział księgi Objawienia prowadzi do kulminacji, jaką będzie ustanowienie rządów Boga i Jezusa Chrystusa w Nowej Jerozolimie dla całej ziemi i jej mieszkańców. Przyjście Pana Jezusa będzie się równać z przyjściem królestwa Bożego, o które Jezus uczył swych uczniów modlić się; Mat 6:10. Przyjście Pana Jezusa, to przyjście do świętego miasta Nowej Jerozolimy, na Syjon, a to wyraźnie mówi nam, że Jezus będzie z nami na ziemi jako nasz bezpośredni Władca i Król; Obj 19:16. My także z tęsknotą wyczekujemy przyjścia Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa, oczekujemy nowego porządku świata, oraz usunięcie z niego tego wszystkiego co jest kłamstwem, oszustwem i niegodziwością; Zach 8:3. Jezus mówiąc; „Tak, przyjdę wkrótce,” dawał nadzieję wszystkim swoim uczniom na rychły swój powrót w roli Króla na ziemi, wkrótce, czyli tak szybko jak to tylko będzie możliwe; 1 Tes 5:2, Obj 16:15. To jest zapowiedź bliskiego rozpoczęcia wypełniania się słów tej księgi, a jednocześnie zapewnienie, że Pan Jezus w czasie swego wtórego przyjścia, urzeczywistni Boski zamysł ukryty w wizjach Apokalipsy. Przyjdzie niespodziewanie, więc czasu jest niewiele; 2 Pio 3:10, Obj 3:3. Jan wypowiadając słowa, „Przyjdź Panie Jezu,” wyraża pragnienie każdego z nas, na rychły powrót Pana, śmiało możemy dołączyć do zawołania Jana, bo także oczekujemy tych pożądanych zmian na ziemi. Oczekiwanie jednak zniechęca niektórych: Jak 5:7,8, nie wolno nam pozwolić aby ogarnęło nas zniechęcenie, trzeba okazywać cierpliwość; Hebr 10:37, Tyt 2:13. Oczekiwanie ich przyjścia powinno być fundamentem wiary każdego z nas; Ps 42:5.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Na zakończenie Jan przesyła do zborów, życzenia łaski Pana Jezusa; Obj 22:21, „Łaska Pana Jezusa niech będzie z wszystkimi. Amen.” Łaska Pana Jezusa z nami, oznacza Jego łaskawość jako Króla królów i Pana panów, jako naszego Władcy świętego miasta, czyli królestwa Bożego. Słowo „łaska” oznacza życzliwość i uprzejmość, przychylność i przyjazne uczucia, dobrodziejstwo i miłosierdzie, litość i dobroć, oraz miłość współmałżonka do Oblubienicy; Pnp 2:4, „Wprowadził mnie do komnaty biesiadnej, a chorągiew, [którą wzniósł] nade mną - to miłość.” Łaska Pana Jezusa jest łaską Bożą której udziela wszystkim którzy zechcą być Mu posłuszni. Dzięki tej łasce możemy mieć nadzieję wejścia do świętego miasta, do królestwa Bożego. Również zmarłym Bóg umożliwi skorzystanie z tej łaski, i będą mieli możliwość po zmartwychwstaniu wejść do Nowej Jerozolimy. O tę łaskę powinniśmy stale zabiegać ponieważ jest ona bardzo potrzebna, szczególnie w chwili próby; Filem 3, Obj 1:4, 1 Kor 1:3-8. Życzenie komuś łaski i pokoju, było w czasach Jana pięknym życzeniem, tak rozpoczynały się i kończyły listy apostołów do zborów; Rzym 1:7, Rzym 16:20, 2 Tes 3:18. Kiedy Bóg i Pan Jezus przyjdą i zasiądą na swym tronie; Obj 3:21, od tronu popłyną wody żywe, a szczęście i radość towarzyszyć będzie wszystkim ludziom w Królestwie Bożym, w świętym mieście Nowej Jerozolimie; Obj 21:3,4,(UBG), „I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem. (4) I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.” Wejdźmy zatem do wspaniałego przybytku Boga i pokłońmy się Najwyższemu, wołajmy by wyruszył do miejsca odpoczynku swego; Ps 132:7,8,(Poz), „Wejdźmy do Jego Namiotu, ukórzmy się u podnóżka nóg Jego. (8) Wyrusz, o Jahwe, do miejsca Twego spoczynku, Ty i Arka Twojej potęgi!”