CZTEREJ JEŹDŹCY

Opublikowano 2021 04 18.

W swoich wizjach opisanych w księdze Objawienia, apostoł Jan ujrzał Baranka, czyli Jezusa Chrystusa, który po kolei otwiera siedem pieczęci. Wszystko co ujrzał Jan, jest jedną wielką metaforą, dlatego potrzebujemy dużo wyobraźni, aby ujrzeć w swych umysłach obrazy które ujrzał Jan i je zrozumieć. Księga Objawienia jest proroctwem, dotyczącym czasów ostatecznych i dnia Pańskiego; Obj 1:1,10. W pierwszym wersecie szóstego rozdziału Jan pisze; „ I ujrzałem: Gdy Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci, usłyszałem pierwsze z czterech Zwierząt mówiące jakby hukiem gromu: Przyjdź!” Obj 6:1. Baranek jest godzien otworzyć te pieczęcie, ponieważ został zabity i swoją krwią odkupił ludzi z każdego plemienia i języka i ludu i narodu; Obj 5:9. Kiedy otworzył pierwszą pieczęć, zabrzmiał gromki głos pierwszego z czterech Zwierząt, Stworzeń duchowych, a każde z nich ma inne oblicze; Obj 4:6-8. W Słowie Bożym mamy opisane przez proroka Ezechiela w rozdziałach 1 i 10, usługujących przy Tronie Boga Cherubów, ale istoty opisane przez Jana wyglądają nieco inaczej. Liczba cztery wskazuje że rozciągają swój wpływ nad całą zamieszkaną ziemią, oraz że pośredniczą pomiędzy Bogiem, a światem materialnym. Każda z tych istot ma inne oblicze, jednak ich oblicza nie przedstawiają cech jakie same te Stworzenia mają, ale raczej charakter wydarzeń jakie inspirują. Pierwsze z tych stworzeń powiedziało gromkim głosem „Przyjdź!” Na wezwanie tego stworzenia które ma oblicze lwa, (co oznacza odwagę, waleczność, zwycięzcę; 2 Sam 17:10, Prz 28:1), przybył jeździec na białym koniu; Obj 6:2, „ I ujrzałem: Oto biały koń, a siedzący na nim miał łuk. Dano mu wieniec, a on, zwycięzca, wyruszył, by dalej zwyciężać.” Skoro Baranek zdejmuje pierwszą pieczęć i zaczynają wyjeżdżać czterej jeźdźcy, a jako pierwszy wyjeżdża jeździec na białym koniu, to tym jeźdźcem nie może być Baranek. On zajęty jest otwieraniem pieczęci. Jezus także przyjedzie na białym koniu, ale trochę później będąc uzbrojonym w miecz a nie w łuk; Obj 19:11,19. Jezus nie wyrusza jako pierwszy, jako pierwszy wyrusza Eliasz który przygotowuje drogę, i to jest kolejny dowód na to, że jeździec nie przedstawia Jezusa; Mal 3:1, Iza 40:3. Przyzwany pierwszy jeździec wyrusza z woli Boga, (jedzie on na białym koniu, a to oznacza szybkość działania posłańca Bożego), wojska Baranka również przedstawione są na białych koniach jako posłańcy Boga; Obj 19:14. Jeździec otrzymał wieniec (koronę), tylko Bóg i Chrystus mogą przyodziać kogoś w dostojeństwo i powierzyć władzę; Mat 19:28, Łuk 19:17,19. To nie znaczy jednak, że jest królem czy kimś wysoko postawionym, ale że w oczach Boga i Baranka, zasłuży swoją postawą na stosowne stanowisko w Królestwie Bożym; Ps 113:7,8, Ps 45:16(17). Wyrusza aby zwyciężać, to zwycięzca który staje odważnie jako pierwszy, to harcownik Jahwe który wyrusza w czasie spokojnym, sam nie niesie zagłady, ale niesie zapowiedź zagłady dla bałwochwalców i niegodziwców, prowadzi duchową wojnę; Obj 2:26. Oto po długich wiekach ciemnoty, bałwochwalstwa i zabobonu, odważnie wyjeżdża ktoś kto zapowiada, że kończą się czasy błogiego spokoju jaki zapowiadali ludziom ich duchowni; Jer 6:13,14. Wyjeżdża jako pierwszy, niosąc przesłanie w duchu Eliasza który śmiało i odważnie występował przeciwko fałszywemu kultowi za czasów króla Achaba; 1 Król 16:30-33, „ Achab, syn Omriego, czynił więcej zła w oczach Jahwe niż wszyscy jego poprzednicy. Mniejszej wagi było to, że poszedł [śladami] grzechów Jeroboama, syna Nebata; [on] pojął za żonę Jezabel, córkę Etbaala, króla Sydończyków. Szedł i służył Baalowi oraz bił mu pokłony. Wzniósł ołtarze dla Baala [w] świątyni Baala, którą zbudował w Samarii. Achab zrobił aszerę. Achab czynił jeszcze więcej [rzeczy], obrażając Jahwe, Boga izraelskiego, bardziej niż wszyscy królowie izraelscy przed nim.” Achab, król północnego królestwa Izraela ze stolicą w Samarii, wprowadził kult boga Baala (Pana), za namową żony Izebel która szerzyła intrygi i prześladowała proroków Jahwe. Wówczas całe państwo pod rządami Achaba, szybko zaczęło ulegać wpływom sąsiednich kultów. Bóg Jahwe potępił Achaba posyłając suszę, która trwała trzy i pół roku a którą zapowiedział prorok Eliasz; 1 Król 17:1, „Eliasz Tiszbita z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: Na żyjącego Jahwe, Boga Izraela, któremu służę, nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki [ich] nie zapowiem.” Było to potępienie Achaba i jego poddanych słuchających króla we wszystkim. Achab obarczył odpowiedzialnością Eliasza za nieszczęścia jakie spadły na Izraela; 1 Król 18:17,18,” Gdy Achab zobaczył Eliasza, powiedział do niego: Czy to ty jesteś, dręczycielu Izraela? Odrzekł: Nie ja dręczę Izraela, ale ty i dom twojego ojca, ponieważ porzuciliście nakazy Jahwe, [ty] zaś poszedłeś za Baalami.” Eliasz odpowiedział mu, że to on, Achab swoim bałwochwalstwem i wciąganiem w bałwochwalstwo całego ludu sprowadził klęskę na Izraela. Podobna sytuacja wystąpiła, kiedy przyszło odstępstwo w pierwszych wiekach chrześcijaństwa i powstał Antychryst który zasiadł na tronie w świątyni Bożej; 2 Tes 2:3,4 (Kow), „Niech was nikt w jakikolwiek sposób w błąd nie wprowadza. Bo najpierw musi nastąpić odstępstwo. I musi objawić się człowiek grzechu, przeznaczony na zatracenie, ów przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co nosi imię Boże lub związane jest ze czcią Bożą, aż w końcu zasiądzie na tronie w świątyni Bożej i poda się sam za Boga.” Wówczas sprofanowano świątynię, wprowadzono do niej bożki i wszelkiego rodzaju bałwany oraz fałszywe nauki; Eze 8:6, Obj 2:20. Antychryst przez wieki utrzymuje w tyranii lud Boży, zwodzi, oszukuje aby samemu odbierać cześć. Czasy mamy analogiczne jak za króla Achaba, wokół szerzy się bałwochwalstwo i zabobon, ludzie wielbią drewniane bogi; Jer 7:18,19, Jer 10:3-5. Apostoł Paweł mówi, że poganie którzy czcili bożki, nie Bogu ofiarują, lecz demonom, a oto ludzie tacy dziś, nie określają siebie poganami, a chrześcijanami, mimo że w ich wierzeniach jest zaledwie szczypta nauk pochodzących z Pisma Świętego; 1 Kor 10:19,20. Modlitwy, zamiast z serca wylewać do Boga, odmawiają paciorki na różańcu, odklepują koronki do Najświętszej Panienki. Aby ludzie pozostali w tym zabobonie, duchowni straszą ich piekłem i diabłami opiekającymi grzeszników w kotłach ze smołą. Zamiast okazywać skruchę Bogu, szerzy się spowiedź ustną aby dowiedzieć się wszystkich ludzkich tajemnic i panować nad nimi. Nauki Pisma Świętego zastąpiono naukami katechizmu który imituje Słowo Boże Biblię. Ustawiają kapliczki, krzyże i inne bałwany na rozdrożach; 3 Moj 26:1, „Nie czyńcie sobie bożków ani posągów, ani też nie wznoście słupów, ani też nie umieszczajcie w ziemi waszej kamieni rzeźbionych, aby kłaniać się im, gdyż ja jestem Jahwe, Bóg wasz. W swoich świątyniach budują ołtarze pełne figur, malowideł i roznegliżowanych amorków. Dzisiejsze chrześcijaństwo bardziej przypomina wiarę w Baala (Pana) za czasów króla Achaba, niż wiarę w prawdziwego Boga Jahwe. Czy ci wyznawcy rzeźbionego drewna, malowideł i fantastyki religijnej, słuchają Boga, czy nauczycieli których sobie nagromadzili aby ci im uszy łechtali; 2 Tym 4:3,4, (Kow) ”Bo nadejdą czasy, kiedy ludzie nie potrafią już znieść zdrowej nauki, lecz wiedzeni własnymi namiętnościami i chciwi tego, co ucho łechce, wynajdą sobie mnóstwo nauczycieli i odwracając ucho od prawdy, do bajek się zwrócą.” Religia powinna być jak nauka ścisła, oparta na faktach i prawdzie, to nie jest świat mitów i baśni. To nie Eliasz jest winien nadchodzących klęsk, czy Bóg że sprowadza klęski, ale oni i ich bałwochwalstwo przy pomocy którego wielcy, budują swoje interesy i swoją chwałę. Ktoś powie; „to niesprawiedliwe, chcemy wierzyć po swojemu !” Ale niech weźmie pod uwagę, że ziemia należy do Boga, On ją stworzył i jest jej właścicielem; 3 Moj 25:23, Ps 24:1, a my jesteśmy na niej tylko tymczasowymi osiedleńcami i gośćmi; 1 Kron 29:15, 1 Pio 2:11. Jeżeli jesteśmy gośćmi u kogoś, to przebywamy u niego na jego warunkach, jeżeli warunków nie spełniamy, możemy zostać usunięci; Obj 11:18, Iza 57:16. Bóg ma swoje plany co do ziemi, ziemia będzie Bożym królestwem; Mat 6:10, Jak 2:5. Oto Najwyższy wyrusza aby wylać swój gniew na wyznawców Antychrysta; Ps 50:3, Nach 1:6. Bóg wysyła więc pierwszego jeźdźca z wezwaniem, aby ludzie dokonali zmiany w swych wierzeniach, zmiany życia i zwyczajów, a czyni to w czasach ostatecznych; Jer 23:20. Pierwszy jeździec uzbrojony został w łuk, więc jest wyborowym łucznikiem, który celnie trafia przeciwników prosto w serce strzałami Słowa Bożego. Łuk to symbol szybkiego i skutecznego działania i dosięgania celu, a strzały które wypuszcza to strzały Boga; 5 Moj 32:23,24. Łucznik cicho zbliża się na odległość strzału i sieje spustoszenie w szeregach przeciwników; Ps 120:3,4, Iza 49:2. Tym sposobem przesyła Boże ostrzeżenia, pobudza do myślenia. Skutecznym sposobem przekazywania prawd Bożych, wywołuje przestrach, zamieszanie i panikę, niesie śmierć bałwochwalstwu, zabobonom i fałszywym doktrynom. Szeregi Babilończyków, Rzymian czy Egipcjan, już powinni się trząść z przerażenia. Wyruszył jako zwycięzca i żeby dalej zwyciężać, zwycięża jak Eliasz który zwyciężył proroków Baala na górze Karmel. Jego celne strzały, to dopiero zapowiedź wysłania przez Boga kolejnych jeźdźców. Konie są symbolem wojny, szybkości, walki, męstwa i odwagi; Hio 39:25, Prz 21:31. Sytuacja będzie się zmieniać szybko, bo oto pierwszy jeździec wyruszył na koniu, ale i ci posłani za nim, też pędzą galopem na koniach. Oto Bóg pozwolił wyruszyć siłom wykonującym Jego sądy za skalanie świątyni Jahwe obrzydliwościami; 1 Pio 4:17, sąd rozpoczyna się od domu Bożego, a ogień zniszczenia pochodzi spomiędzy Cherubów; Eze 10:2, Eze 9:3-9. Już wcześniej Bóg posłał jeźdźców na cztery strony świata, aby obeszli ziemię i zdali mu sprawę, aby dokonali inspekcji; Zach 1:8-12, „Miałem w nocy widzenie: Oto jeździec na gniadym wierzchowcu stał pośród mirtów, w cienistym parowie, a za nim gniade, cisawe i białe konie. Zapytałem tedy: Panie, kim są oni? Anioł zaś, który do mnie mówił, odpowiedział mi: Ja ci wskażę, kim oni są. Wtedy odezwał się mąż, który stał pośród mirtów, i rzekł: To są ci, których Jahwe wysłał, by objechali ziemię. Oni zaś zwrócili się do anioła Jahwe, który stał pośród mirtów, i rzekli: Objechaliśmy ziemię: cała ziemia jest cicha i spokojna. Na to anioł Jahwe rzekł: Jahwe Zastępów! Dopókiż nie okażesz litości Jerozolimie i miastom judzkim, którym już od siedemdziesięciu lat okazujesz swój gniew?” Oto posłańcy stwierdzili, że cała ziemia jest cicha i spokojna, chociaż nadeszła już pora łaski dla ludu Bożego, na świecie nic się nie dzieje i nic na to nie wskazuje by miało się coś dziać. Stwierdzili, że cała ziemia żyje spokojnie i bezpiecznie, wszędzie panuje błogi spokój, senny marazm, odpoczynek na leżakach i popijanie piwka; Iza 56:12. Ludzie są pogrążeni w wielkiej ignorancji, co do nadchodzącego Bożego sądu, nikt nie zamierza wychodzić z Babilonu, mimo że już nastał czas. Na pewno jest zauważalne, że Jahwe Bóg, posyła konie przed przystąpieniem do odbudowy świątyni i zgromadzenia ludu swego. Podobna sytuacja jest, kiedy wyjeżdża pierwszy jeździec na białym koniu, wszyscy żyją spokojnie, każdy w swojej denominacji, pod przewodnictwem przeróżnych klas duchowieństwa, przybranych w kolorowe stroje i uspokajające swoich parafian mówiąc; „Pokój, pokój, jest pokój.” Jer 23:16,17. Oto nie będzie pokoju; Iza 48:22. Społeczności ich są zadowolone, nie myślą opuszczać Babilonu, żyje im się wygodnie, mają dostatek i dobrobyt; Ps 10:4-6. Mimo to, Jahwe dał aniołowi słowa pełne otuchy i pociechy; Zach 1:13, „ Odpowiadając aniołowi, który do mnie mówił, rzekł Jahwe słowa pełne dobroci i otuchy.” Otuchą była obietnica odbudowy Jerozolimy i świątyni mimo że nic na to nie wskazywało; Zach 1:16, (Poz) „ Dlatego Jahwe mówi tak: Zwracam się znowu ku Jerozolimie pełen miłosierdzia; Dom mój będzie na nowo odbudowany, mówi Jahwe Zastępów, a sznur mierniczy będzie ponownie rozciągnięty nad Jerozolimą.” Oto Bóg zapowiedział że Jerozolima będzie odbudowana i zamieszkana; Zach 2:2-7, (5-11), „ Podniosłem znowu oczy i patrzyłem: A oto mąż ze sznurem mierniczym w ręku. Zapytałem: Dokąd idziesz? Odpowiedział mi: Wymierzyć Jerozolimę, by stwierdzić, jaką ma mieć długość i jaką szerokość. A oto wystąpił anioł, który ze mną mówił, inny zaś anioł wyszedł mu naprzeciw i rzekł do niego: Biegnij i powiedz temu młodzieńcowi: Jerozolima będzie zamieszkana jako miasto otwarte ze względu na mnóstwo ludzi i bydła, które się tam znajdzie. Ja sam będę dla niej, mówi Jahwe, murem ognistym dookoła i pośród niej będę jej chwałą. Hej, hej! Uchodźcie z ziemi północnej! - mówi Jahwe. Rozproszyłem was na cztery strony świata - mówi Jahwe. Hej! Wy z Syjonu, ratujcie się, wy, którzy przebywacie w Babilonii! Tak, Syjon będzie odbudowany, Jerozolima będzie zamieszkana, potwierdza to mierzenie Jerozolimy, obietnice naszego Boga, i wezwanie swego ludu będącego Syjonem do opuszczania Babilonu; Obj 11:1, Obj 21:2,3. Lud Boży to ci, którzy są gotowi iść za Bogiem, wyjść z organizacji religijnych, zostawić bliskich i iść tam, gdzie Bóg prowadzi, jak Abraham kierujący się wiarą: 1 Moj 12:1,4, Gal 3:7-9,11. To że Bóg wysyła konie przed rozpoczęciem budowy swojej świątyni, potwierdza również; Zach 6:1-8, „ I znów podniosłem oczy i patrzałem: A oto spomiędzy dwóch gór wyjechały cztery wozy; a góry były ze spiżu. Pierwszy wóz miał konie gniade, drugi wóz - konie karę, trzeci wóz - konie białe, a czwarty wóz - konie srokate, (bardzo mocne). I odezwałem się, i rzekłem do anioła, który ze mną mówił: Panie, co one znaczą? Anioł zaś odpowiedział mi: To ukazały się cztery wiatry niebieskie, które stawiły się u Pana całej ziemi. Ten [wóz], który ma kare konie, kieruje się w stronę ziemi północnej; za nimi ruszają białe i gniade, a srokate wyruszają ku ziemi południowej. Kiedy zjawiły się te [konie] mocne, rwąc się do biegu, by objechać ziemię, rzekł: Ruszajcie! Objedźcie ziemię! I ruszyły na objazd ziemi. I zawołał mnie, i powiedział: Spójrz: te, co wyruszyły do ziemi północnej, uśmierzą mój gniew na ziemię północną.” Prorok Zachariasz ujrzał, jak spomiędzy dwóch gór spiżowych, a więc twardych, mocnych; Iza 48:4, wyruszyły konie, aby objechać ziemię. Konie które wyruszyły na północ, miały uśmierzyć gniew Boga na Babilon. Nadciągało na Babilon zniszczenie, a tym samym powrót ludu Bożego i odbudowa świątyni Jahwe; Zach 6:12,13. Oto jeden z wozów, jadący na północ karymi końmi, niósł zniszczenie na jedną czwartą ziemi. Cztery rydwany to cztery wiatry, cztery duchy posłane przez Boga; Ps 104:4, Dan 7:2,3. Jednak czas płynie szybko i w końcu nadchodzi czas końca; Ps 102:13,14(14,15). W tej sytuacji, skoro nadszedł stosowny czas, Bóg stara się aby ludzi pobudzić do myślenia, żeby zaczęli myśleć i stosownie działać; Haba 3:8-13, „ Czyś zapłonął gniewem, o Jahwe, na nurty wód , czy zapalczywość Twoja zwraca się przeciw odmętom morskim, że pędzisz na swych rumakach, na swych zwycięskich rydwanach? Łuk Twój odsłonięty, kołczan Twój napełniony strzałami. Rozrywasz ziemię rzekami, góry drżą na Twój widok. Chmury wylewają strugi wód, odwieczna toń rozbrzmiewa szumem i wyciąga wysoko ramiona. Słońce i księżyc zostają w swej siedzibie wobec błysku twych strzał pędzących, wobec blasku Twej błyszczącej włóczni. W gniewie swym depczesz ziemię, w zapalczywości swej miażdżysz narody. Wyruszyłeś, by nieść pomoc swemu ludowi, by ratować swego pomazańca. Rozwalasz dom bezbożnika, odsłaniasz fundamenty aż do samej opoki.” To że wyruszają konie, świadczy o tym, że Bóg wyruszył by działać, nadchodzi czas rozwalenia domów bezbożników, ich świątyń, odsłonięcia ich fundamentów aby wszyscy zobaczyli na czym stoją, co jest ich fundamentem; Mat 7:26,27. Nadchodzi czas sądów Bożych; Ezech 14:21, „Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan: Choćbym nawet zesłał na Jeruzalem moich czterech nieszczęsnych sędziów: miecz, głód, dzikie zwierzęta i zarazę, aby wytępić z niego ludzi i bydło.” Pierwszy jeździec przynosi zapowiedź spustoszenia od Boga, wieści którymi zadaje męczarnie mieszkającym na ziemi; Obj 11:10, to zwiastun sądów Bożych; 5 Moj 32:41,42. To co przynosi pierwszy jeździec, będzie jednak szło zwycięsko przez świat, wielu ludzi nie przyjmuje tego co on przynosi, dlatego też za tym jeźdźcem na białym koniu, wyruszają trzej kolejni jeźdźcy, są to kary Boże, wojna, głód i śmierć. Nadchodzą niezwykle dramatyczne wydarzenia na ziemi.

Druga pieczęć. Pierwszy jeździec ze swymi obwieszczeniami, to dopiero zapowiedź tego co ma nadejść, ponieważ Bóg Jahwe zawsze daje znać o swoich zamysłach; Iza 42:9. W ślad za koniem białym, podąża koń koloru płomienia, „A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem drugie Zwierzę mówiące: Przyjdź! I wyszedł inny koń - koloru płomienia, a siedzącemu na nim pozwolono odebrać ziemi pokój, tak iż ludzie wzajemnie się zabijali. I dano mu wielki miecz.” Obj 6:3,4. Kiedy Baranek otworzył drugą pieczęć, Jan usłyszał drugie Zwierzę mówiące „Przyjdź!” Ma ono oblicze podobne do młodego byka, (przedstawia moc, siłę; Prz 14:4), przywołało ono drugiego jeźdźca na koniu ognistym, (przedstawia on wojnę, pożogę wojenną i zniszczenie; Obj 9:15-16), niesie on ze sobą spustoszenie, chaos i zagładę; Mat 24:6,7, Nah 3:2-4. W dzisiejszych czasach, kiedy młodzież wychowywana jest na przemocy, ogląda ją w kinach, w telewizji, w grach komputerowych, wojna będzie jeszcze straszliwsza niż w czasach dawniejszych. Jeździec ten otrzymał wielki miecz, co oznacza, że technika daje dziś wielkie możliwości zabijania, dzisiaj wojna to czołgi samoloty, rakiety, broń atomowa itd. Drugi jeździec to duch, będzie miał duchową moc i duchowy wpływ na ludzi, aby się zabijali, ten duch udzieli się mieszkańcom ziemi; Iza 19:2, Zach 14:13. Szaleć będzie nienawiść na świecie, szczególnie wszędzie tam, gdzie panują podziały społeczne, rasowe czy klasowe. Drugi jeździec przyniesie narodom wojnę, nienawiść i sądy Boże; Eze 6:12, „Kto będzie daleko, umrze od zarazy; kto będzie blisko, padnie od miecza, a kto się ostoi i będzie oblężony, zginie z głodu. Tak wywrę na nich swą złość.” Kiedy Bóg wyrusza, bałwochwalców dosięgnie prawdziwie ognista zagłada; Ps 11:6, Ps 21:9, (10). Kiedy Jahwe wydobywa miecz z pochwy, nadchodzi zagłada, wojna i zguba; Eze 21:3-5, (8-11), „ Głoś ziemi Izraela: Tak mówi Jahwe: Oto Ja jestem przeciw tobie; dobędę mojego miecza z pochwy i wytracę w tobie sprawiedliwego i grzesznika. Ponieważ chcę wyniszczyć w tobie sprawiedliwego i grzesznika, dlatego mój miecz wyjdzie z pochwy przeciw wszelkiemu ciału od południa aż po północ. Każdy śmiertelnik pozna, że Ja, Jahwe, dobyłem mojego miecza z pochwy i że [tam] więcej nie wróci.” Skończy się spokojne i dostatnie życie, warunki życia się zmienią; Jer 1:14, w tej sytuacji człowiek zaczyna myśleć i dokonuje przewartościowania swego życia, zmienia się nastawienie ludzi do życia, ważne staje się samo życie, a nie życie wygodne i spokojne; Iza 26:16.

Trzecia pieczęć. Oto nadchodzi jedno nieszczęście, a za nim już drugie pędzi, oto ognisty miecz wojny nie przeszedł, a za nim już sunie głód. Oto co się dzieje, gdy Baranek zdjął trzecią pieczęć; „A gdy otworzył trzecią pieczęć, usłyszałem trzecie Zwierzę mówiące: Przyjdź! I ujrzałem: A oto czarny koń, a siedzący na nim miał w ręce wagę. I usłyszałem jakby głos w pośrodku czterech Zwierząt, mówiący: Miara pszenicy za denara i trzy miary jęczmienia za denara, a nie niszcz oliwy i wina!” Obj 6:5,6. Jan usłyszał trzecie Zwierze które miało oblicze jakby człowieka, które wezwało następnego jeźdźca, ( jakby człowiek przedstawia ziemskiego człowieka, niedoskonałego, upartego, o twardym obliczu jak skała; Jer 5:3,12, Jer 19:15). Jeździec przybywa na czarnym koniu, (czarny koń, kary, przedstawia czarne widoki, brak nadziei i perspektyw). Miecz, głód i zaraza to oznaki gniewu i kary Bożej, wymierzonej niewiernemu i nieposłusznemu rodzajowi ludzkiemu; Eze 7:5-9, „Tak mówi Pan, Jahwe: Oto nadchodzi nieszczęście, wyjątkowe nieszczęście. Nadszedł kres, przyszedł koniec. Przebudził się, [aby wystąpić] przeciw tobie. Oto nadchodzi. Mieszkańcy kraju, zły los przyszedł na ciebie. Nadszedł czas. Bliski jest dzień, [dzień] zamętu, a nie radosnych okrzyków w górach. Wkrótce już wyleję na ciebie moją złość i zaspokoję mój gniew na tobie. Będę cię sądził według twojego postępowania i policzę ci wszystkie twe obrzydliwości.” Sąd Boży przychodzi poprzez klęski które nawiedzają bałwochwalców; Eze 7:15, „Miecz na zewnątrz, a zaraza i głód wewnątrz. Kto znajdzie się na polu, polegnie od miecza, a kto będzie w mieście, tego wyniszczą głód i zaraza.” To gniew z powodu bałwochwalstwa i wszelkich obrzydliwości, z powodu nierządu duchowego uprawianego z drewnem; Jer 3:9, Nah 1:2. Podobny gniew spadł na niewierny Izrael; Jer 29:17,18. Głód przeważnie jest konsekwencją działań wojennych, panuje wówczas drożyzna, ludzi nie stać na zakup żywności. To że siedzący na koniu miał wagę, świadczy o reglamentacji żywności w tym okresie. Denar to zapłata za dzień pracy, za dniówkę będzie można kupić jeden litr pszenicy, albo trzy litry jęczmienia, na rodzinę to racje głodowe. Chleb jęczmienny, to chleb gorszej jakości, chleb biedoty. W czasie wojny ceny rosną często dziesięciokrotnie, a potem rosną dalej, dochodzi galopująca inflacja; 3 Moj 26:20,25,26. Słowa „oliwy i wina nie niszcz,” przedstawiają bogaczy którzy dzięki swej zamożności nie odczuwają skutków ekonomicznych niedoborów, klęska głównie dotknie biednych i klasę średnią, którzy muszą oddawać dzienny zarobek za głodowe racje; Mat 20:2. Odważanie chleba to znak przekleństwa i braku błogosławieństwa Bożego; Eze 4:16,17, Eze 5:16,17. Przyjdzie wróg i liczne wojska zjedzą twoje zapasy; 5 Moj 28:51. Głód będzie pobudzał ludzi do oszustwa i kradzieży, niesprawiedliwość społeczna stanie się normą, ujawnią się zwierzęce cechy ludzi, ucichną radosne zabawy, wokół zapanuje smutek. Ale to jeszcze nie jest koniec boleści; Mat 24:8.

Czwarta pieczęć. Wojna i niedożywienie często prowadzi do epidemii i szerzenia się chorób zakaźnych. I tak nadjeżdża kolejny, czwarty jeździec na koniu trupio bladym; „A gdy otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartego Zwierzęcia mówiącego: Przyjdź! I ujrzałem: Oto koń trupio blady, a imię siedzącego na nim Śmierć, i Otchłań mu towarzyszyła. I dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby miecz i głód, i mór, i dzikie zwierzęta zabijały ludzi.” Obj 6:7,8. Po otworzeniu czwartej pieczęci, sprzed Tronu Bożego odzywa się gromki głos czwartego Stworzenia duchowego, które miało oblicze lecącego orła, (orzeł to drapieżnik niosący zagładę z powietrza; Lam 4:19), które powiedziało; „Przyjdź!” Wówczas pojawia się czwarty jeździec na koniu trupio bladym, (płowym), a na jego grzbiecie siedzi śmierć! Śmierć ciągnie za sobą krainę umarłych Hades, (Szeol) to grób; Obj 20:13. Dano im z Bożego przyzwolenia władzę nad jedną czwartą ziemi aby zabijali mieczem, niedoborem żywności i śmiertelną plagą. (Kolor konia trupio blady, przedstawia zarazę i śmierć); Jer 21:5,6, „I Ja sam walczyć będę przeciwko wam ręką wyciągniętą i potężnym ramieniem, w gniewie, uniesieniu i z wielką zapalczywością. Smagać będę mieszkańców tego miasta, ludzi i bydło, dotkliwym pomorem, aż wyginą.” Choroby również są nazwane w Biblii strzałami Wszechmocnego; Ps 38:2,3, Hio 6:4. Jednak na wszystkich tych, którzy swe serca uczynili twardymi i nie słuchają Boga, będą musiały przyjść wszystkie zapowiedziane klęski; Zach 7:11-13. Ludzie czasów końca są zasklepieni w dobrobycie materialnym, złych nałogach i tradycjach, lecz Jahwe ich nawiedzi, odszuka; Sof 1:12. Dlatego sąd zacznie się od odstępczego domu Bożego, od chrześcijaństwa; Zach 13:7-9. Poczynania Jahwe z synami ludzkimi napawają lękiem; Ps 66:5, sprawi bowiem, że unicestwi wszystkich bogów na ziemi; Sof 2:11, „Jahwe okaże się dla nich straszny; unicestwi wszystkich bogów na ziemi, a wtedy kłaniać Mu się będą w swych własnych siedzibach mieszkańcy wszystkich wysp pogańskich.” Bałwochwalstwo zniknie z ziemi, a z nim bezprawie i niegodziwość; Ps 37:9-11. Wszystko to pokazuje nam skalę tragedii jaka spadnie na ziemię, ale kiedy Bóg wyrusza aby dokonać pomsty na bałwochwalcach, którzy nie chcą słuchać właściciela ziemi, to zguba wielu jest pewna; Hab 3:3-5, „Bóg przychodzi z Temanu, Święty z góry Paran. Majestat Jego okrywa niebiosa, a ziemia pełna jest Jego chwały. Wspaniałość Jego podobna do światła, promienie z rąk Mu tryskają, w nich to ukryta moc Jego. Zaraza idzie przed Jego obliczem, w ślad za Nim gorączka śmiertelna.” Gniew Boga i plagi, to wyraźne skutki odsunięcia się ludzi od Boga; Zach 7:11,12, Jer 6:10. Bóg posyła jeźdźców na koniach, żeby utrapić ludzi, żeby pobudzić ich do powrotu do Boga, jednak fanatycy religijni odrzucą ewangelię Bożą, tworzą sobie własną ewangelię według swoich urojeń; Obj 9:20,21.

Gniew Boga. Wszystkie te klęski w postaci wojny, głodu, zarazy i dzikich zwierząt, to symbole gniewu Bożego i kary wymierzonej niewiernemu i nieposłusznemu rodzajowi ludzkiemu odrzucającemu prawdy Słowa Bożego, a zastępującemu je tradycją i zabobonem; Jer 14:11-14, „Potem rzekł Pan do mnie: Nie módl się o powodzenie dla tego ludu. Gdy będą pościć, nie wysłucham ich błagania, a gdy będą składać całopalenia i ofiary z pokarmów, nie będę miał w nich upodobania, lecz mieczem, głodem i zarazą wygubię ich. I rzekłem: Ach! Wszechmocny Panie, oto prorocy mówią im: Nie ujrzycie miecza, a głód was nie dotknie, lecz dam wam trwały pokój na tym miejscu. A Pan rzekł do mnie: Fałszywie prorokują prorocy w moim imieniu; nie posłałem ich ani nie dałem im poleceń, ani nie mówiłem do nich. Kłamliwe widzenia, marne wieszczby i wymysły swojego serca wam prorokują.” Czy i tobie jacyś prorocy mówią że nie ujrzycie wojny, a głód was nie dotknie, lecz trwały pokój będziecie mieli na tym miejscu? Nie wystarczy że ludzie wierzą w jakiegoś boga i słuchają swoich proroków, ludzie którzy maja wiarę, szukają prawdziwego Boga i są posłuszni prawdziwemu Bogu. Do Słowa Bożego nie wolno dodawać fałszu, tradycji czy zabobonów, ludzie wierzący według fałszywych ideologii nie wejdą do świętego miasta; Obj 22:18,19, (War) „Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze; a jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.” Bałwochwalcy są pociągani do odpowiedzialności, ponieważ Bóg nie pozwoli się z siebie naśmiewać, dlatego wysyła na nich jeźdźców pomsty; Jer 24:10, „I skieruję przeciwko nim miecz, głód i zarazę, póki nie wyginą z ziemi, którą dałem im i ich ojcom.” Wszystko to, co działo się za czasów narodu Izraelskiego jest obrazem na nasze dni; 1 Kor 10:11, Kol 2:17. Wszelkie klęski jakie wówczas spadły na Izraela, są obrazem nadciągającej pomsty Boga na bałwochwalców; Jer 15:2,3, „A gdy ci powiedzą: Dokądże pójdziemy? oświadczysz im: - Tak mówi Jahwe: Kto na śmierć [przeznaczony, pójdzie] na śmierć, a kto pod miecz - ten pod miecz, a kto na głód - na głód, a kto na niewolę - w niewolę. Cztery rodzaje kar ześlę na nich, to wyrok Jahwe: miecz, by zabijał, psy, by rozszarpywały, ptactwo powietrzne i dzikie zwierzęta, by pożerały i niszczyły.” Scenariusz właściwie jest ten sam, co za czasów króla Achaba, tylko tam przestrogi i zapowiedzi klęski od Boga niósł Eliasz; 1 Król 17:1, Łuk 4:25, a teraz przesyła je pierwszy jeździec na białym koniu, Eliasz dni ostatnich. To działanie Eliasza doprowadziło do zakończenia się ery rozkwitu bałwochwalstwa w Izraelu, a Bóg Jahwe na górze Karmel sprawił że naród zdecydował się stanąć po stronie prawdziwego Boga, a nie Baala; 1 Król 18:17-41. Kiedy Jahwe, prawdziwy Bóg, zaryczy jak lew z Syjonu, pastwiska pasterzy rzekomego chrześcijaństwa pogrążą się w żałobie, a szczyt Karmelu wyschnie; Amos 1:2, (Lub)„ Mówił on: „Jahwe ryczy z Syjonu i z Jeruzalem wydaje głos swój, a smucą się niwy pasterzy i usycha szczyt Karmelu.” Bóg sprawił że wody które wyznawcy Baala nalali pełne rowy, wyschły; 1 Król 18:38. Nasz Bóg odpowiedział ogniem na prośbę swego sługi Eliasza, tak i wody chrześcijaństwa wyschną, smucić się będą ich pasterze a oni zobaczą na własne oczy, kto jest prawdziwym Bogiem. Góra Karmel to góra konfrontacji między wyznawcami prawdziwego Boga Jahwe, a wyznawcami Baala (Pana). Oto już Jahwe wybiega jak lew tak że zadrżą z przerażenia; Joel 3:16, (Gd) „ Nadto Pan z Syonu zaryczy, a z Jeruzalemu wyda głos swój, tak, że zadrżą niebiosa i ziemia; Ale Pan jest ucieczką ludu swego i siłą synów Izraelskich.” Lecz dla bojących się Boga, Jahwe będzie schronieniem; Amos 3:8, Joel 4:16. Aby doszło do zmiany ludzkiego sposobu myślenia, istnieje potrzeba wstrząśnięcia nimi; Hebr 12:26-29, Mat 24:29. Bóg potrząśnie ludźmi tak, że i szczepionki nie pomogą, bo wielbią kukły drewniane, a mówią do tego czegoś, „Boże mój;” Dzie 7:41,43, Am 5:26. Nie wielbią Boga prawdziwego, ale tworzą przeróżne formy bałwochwalstwa; Jer 11:13, 1 Kor 10:14. A przecież Bóg wzywa swój lud do wyjścia: Obj 18:4, „ I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wychodź z niej, mój ludu, byście nie uczestniczyli w jej grzechach, aby was nie dotknęły jej plagi.” Do kogo Bóg mówi? Wzywa swój lud rozrzucony po różnych kościołach, zborach, grupach religijnych aby wyszli stamtąd; 2 Kor 6:16-18. Te słowa nie dotyczą czasów zamierzchłych, Jan pisał księgę Objawienia jako odkrycie wydarzeń dni końca i dnia Pańskiego, a przekazane zostało całemu chrześcijaństwu przedstawionemu przez siedem zborów; Obj 1:1-3,10,11. Unikanie bałwochwalstwa to konieczny warunek zbawienia; Rzym 1:18,23,25. Kary nadchodzące w postaci jeźdźców, to kary za bałwochwalstwo i brak posłuszeństwa wobec słów Boga; 5 Moj 32:21-23. Jedna czwarta ziemi, to mniej więcej wielkość chrześcijaństwa na ziemi; Obj 6:8, klęski te dotkną prawdopodobnie najbardziej chrześcijaństwo; Eze 5:11-13, Eze 33:27. Dla pozostałych trzech czwartych obszaru ziemi, będzie to czas na przyjęcie ewangelii, skorzystanie z czasu łaski. Będą posłani do narodów posłańcy; Jer 16:16, Iza 66:19, Iza 42:12. Wielu posłucha i zawróci do Boga prawdziwego i do Baranka, ale będą to czasy wielkiego ucisku; Obj 7:13-15. To na jedną czwartą, czyli na Babilon, na chrześcijaństwo zostaną wypuszczone wichry zniszczenia; Jer 51:1,2, Obj 9:14,15. Pomsta to wymierzenie sprawiedliwości, usunięcie bałwochwalców i prześladowców Jego ludu, to branie w obronę pokrzywdzonych, ukaranie winnych należy do Boga; Ps 17:13, Rzym 12:19. Bóg zwraca uwagę, napomina, ale jak ludzie nie nawracają się, to czeka ich surowa kara; Jer 8:6. Gniew Jahwe za bałwochwalstwo, jest jak ogień nieugaszony; Jer 7:20, 5 Moj 31:17. Swoją buntowniczą postawą, ludzie sami ściągają na siebie zagładę; Rzym 2:5, Efez 5:6. Jeżeli ktoś chce być nieprzyjacielem Boga, to można mu tylko współczuć; Iza 1:24, Bóg potrafi złamać pychę buntowniczych ludzi; 3 Moj 26:18,19, 28. Wielu ludzi twierdzi, podobnie jak Żydzi którzy wracać nie chcieli więc mówili; Jer 29:15, „ Ponieważ twierdzicie: Ustanowił nam Pan proroków w Babilonii.” Wielu chrześcijan myśli podobnie, ”ustanowił nam Bóg starszych i nadzorców, dał ciało kierownicze, duchownych i proroków, po co mamy zaczynać od nowa?” Jednak Bóg mówi,” Babilonu uleczyć się nie da;” Jer 51:9,10. Wszystko co składają na ofiarę, jest nieczyste, trudzą się daremnie; Agg 2:14. A w innym fragmencie mówi; Jer 51:45, „Wychodź z niego, mój ludu! Niech każdy ratuje swe życie przed żarem gniewu Jahwe!”. Jahwe jest Bogiem dobrotliwym, troszczy się o tych, którzy u niego szukają ochrony; Nah 1:6,7, „Któż się ostoi przed Jego zapalczywością, któż zniesie żar Jego gniewu? Gniew Jego bucha jak ogień, od niego skały się rozpalają. Jahwe jest dobrotliwy, On jest ucieczką w dniu utrapienia; troszczy się o tych, którzy szukają u Niego obrony.” Bóg czeka cierpliwie bo nie chce aby ktokolwiek zginął; 2 Pio 3:9. Jahwe spogląda na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, ktoś szukający Boga; Ps 14:2. Bóg woła, wzywa, wystarczy usłyszeć; Prz 1:23,24. Wyciągnijmy wnioski, okażmy mądrość, schrońmy się na Syjonie; Sof 2:2,3, (Lub), ”Zanim wypełni się to, co postanowione, kiedy to dzień zniknie jak plewa; póki jeszcze nie nadszedł na was ogrom gniewu Jahwe, póki jeszcze nie nadszedł na was dzień gniewu Jahwe”. „Szukajcie Jahwe, wszyscy ubodzy ziemi, wy, którzy wykonujecie Jego nakazy. Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie ubóstwa — a może się uchronicie w dniu gniewu Jahwe.”